Het was een soort hoogmis voor wijn, waarbij devoot geluisterd werd naar een reeks jaargangen van Château Mouton-Rothschild. Ik meen dat het evenement plaatsvond in een Voorburgse villa, het jaar was 1989. De leiding berustte bij André (‘Dré’) en Rob Kerstens van het destijds te Tilburg gevestigde bedrijf André Kerstens. Dat overigens een jaar later zou worden overgenomen door Pernod-Ricard.
Behalve prins Bernhard en de Franse ambassadeur (links vooraan) was barones Philippine de Rothschild present (tweede van links). Een jaar eerder had zij het château geërfd van haar vader, baron Philippe. Ik heb het voorrecht gehad om deze beroemde, inventieve, spraakmakende wijnmaker niet alleen te ontmoeten op zijn château in Pauillac, maar ook in zijn Parijse appartement. Dit op verzoek van Louki Boin, hoofdredacteur van Avenue, voor een interview.
Het cassettebandje moet ik nog ergens hebben liggen. Ons gesprek vond ‘s ochtends plaats, nadat de baron zijn dagelijkse baantjes had getrokken in een openbaar zwembad. Philippe vertelde openhartig over o.a. de kunstwerken die hij liet ontwerpen voor de etiketten van Mouton, hoe die werden gehonoreerd (altijd met kisten wijn) en dat er in stilte ook heel wat doeken waren afgekeurd.
Tussen de dertig aanwezigen is een dromerige (of mediterende?) Joop Braakhekke te zien, en op de voorlaatste rij nog net Jaap Klosse. Voor het Stan Huygens Journaal van De Telegraaf maakte Thomas Lepeltak o.a. de volgende frivole notitie. ‘Tijdens een proeverij van Château Mouton-Rothschild, waarbij ook prins Bernhard aanwezig was, opperde de Franse ambassadeur een vraag. Was het nu beter om eerst de liefde te bedrijven en dan aan tafel te gaan, of omgekeerd? De Franse barones Philippine de Rothschild had haar antwoord onmiddellijk klaar: ”Tussen de gangen door natuurlijk”. Waarop de Nederlandse barones Schimmelpenninck van den Oye zo schrok dat ze haar glas omstootte. De kostbare inhoud kieperde in de schoot van de schaterende prins.’
