Wijnimporteur en wijnreiziger Nico McGough maakt trouw notities en foto’s van de vele restaurants die hij onderweg bezoekt. Hier is zijn impressie van een luxueus hotel-restaurant in Romorantin-Lanthenay, een wijngemeente in de Loire-vallei.
Anno 1961 streken Colette en Alain Christine Barrat neer in Romorantin-Lanthenay om daar het in een historisch pand gevestigde Grand Hôtel Lion d’Or over te nemen. Bijna twintig jaar later werden ze opgevolgd door hun dochter Marie-Christine en echtgenoot/chef Didier Clément. Wier dochter Hélène inmiddels ook van de partij is. Volgens ingewijden bezit Lion d’Or momenteel de beste Loire wijnkaart van Frankrijk. De collectie omvat zo’n achthonderd referenties waarvan er ongeveer driehonderd afkomstig zijn uit het Loire-dal. Bijna twintig daarvan zijn per glas bestellen (€12 à €34). Het stijlvolle restaurant is heel klassiek ingericht. Net als andere collegae heeft Didier Clément het à la carte component van zijn menu vervangen door een shortlist van slechts vier gerechten, plus kaas en twee zoete desserts. Ze kunnen worden genoten via een vijfgangen menu (inclusief kaas en dessert €130) of een zesgangen presentatie (€160). Eerst brengt men drie amuses: wat gerookte zalm op zeer fijn gesneden groenten, vervolgens een bolletje gevuld met groenten en fijn zuur en tot slot een ongelofelijk goed romig ‘soepje’ van de pompoensoort potimaron. Tegelijk arriveren twee zaken die ik wat minder heb ervaren, een Aziatisch gedroogd handdoekje dat wordt nat gemaakt met een extreem geurende gember vloeistof waardoor je het eerste halfuur alleen nog maar gember ruikt, en een tamelijk zuurrijk drankje op basis van berkenbloesem. De chef besluit dat ik een gerechtje extra moet proeven. Namelijk een ‘torentje’ van zeer fijn gesneden groenten bijeengehouden door een romige ‘saus’ met erop wat kaviaar uit Sologne. Voor mij de eerste maal dat ik deze kaviaar variant proefde en het was een grandioos geheel. Erbij een blini op basis van aardappelmeel. Hierna wordt een coquille St. Jacques geserveerd met wat ragfijn gesneden wortel en een mini toefje broccoli, plus een crème van vlierbloesem, met ernaast een schuimige ‘mayonaise van zeeschuim’, uiterst delicaat en bijzonder smakelijk. Aansluitend komt rug van snoek met een beurre blanc die ook weegeparfumeerd werd met vlierbloesem, maar beslist niet dominant. Erbij een beetje gesauteerde witte kool, jonge prei en Japanse radijs met een crème van aardpeer. Opnieuw delicieus. Tot slot de poule faisane, drie rolletjes smeltend zacht gevogelte met erop een flinke plak zwarte truffel, en besprenkeld door een lichte jus waarin ook truffel. Erbij een kommetje met daarin een schuimige quenelle van gevogelte op ragfijne groenten in een jus van truffel en vier aardappel soufflés, kunstig ‘opgeblazen’ aardappel partjes, fijn gezouten bovendien. Hierna vier kazen, een fromage blanc met paprika en bieslook, alsmede Valençay, Livarot en Morbier, alle van vlekkeloze kwaliteit. Erbij een lepeltje (zoete) salade van peer met war groene blaadjes rucola. Als prédessert komen ter tafel een glas met ‘sneeuw’, een fijne creatie van vlierbloesem met wat nootjes. Alsmede een macaron van groene thee, een chocoladetaartje en een mini citroentaartje. Waarna het ‘echte’ dessert komt in de vorm van twee gerechtjes. Een soufflé van peer en kweepeer, omgeven door o.m. een vlinderlichte schuim en wat krokante knapperigheden. Het tweede bordje bevatte de millefeuille de pommes tatin, luchtige laagjes bladerdeeg met ertussen fijn zoete appel met een bolletje ijs erbij. Als wijn koos ik voor twee varianten van dezelfde producent, Domaine du Collier uit Saumur, dat behoort aan Antoine en  Caroline Foucault. Beide wijnen uit 2017. De witte was mooi rijp, maar bood toch nét iets te weinig tegenspel bij de verschillende gerechten. Dee rode verging het weliswaar iets beter bij het gevogelte en de kazen. Maar ook deze wijn kon mij niet in voldoende mate bekoren. Ook mag worden vermeld dat de flesprijs (respectievelijk €120 en €140) zeer aanzienlijk is. Toen ik vroeg waarom er geen wijn op de kaart voorkomt van de romorantin druif werd ik even terecht gewezen. Immers, alle wijnen van de lokale appellation Cours-Cheverny bestaan voor 100 procent uit deze druif. En het slokje dat ik mocht proeven van Tessier uit 2022 was inderdaad prima, met een mooie fruitdiepte , droog met een goede vulling en eigenlijk beter dan de witte Saumur.
Grand Hôtel du Lion d’Or, 69 rue Georges Clemenceau, Romorantin-Lanthenay. Lid Relais & Châteaux. Tel. (033) 2 54 94 15 15. Website www.hotel-liondor-romorantin.fr.