In Spanje’s hoofdstad is de Barrio de las Letras ofwel Wijk der Letteren vergeven van kroegen, tapasbars, lounges, restaurants en combinaties daarvan.Een van onze favorieten, mede vanwege de menslievende prijzen, is La Anchoita, een zaakje met witte marmeren vloeren, een bar, een paar tafeltjes en tientallen oude foto’s tegen de eveneens witte wanden. Een royaal fluitglas keurige Cava, de Vallformosa Brut, kost bijna ongeloofwaardig weinig (€2,60). Wat eveneens geldt voor de sappige, wit fruitige Turques do Rei Godello 2013 uit Monterrei (€2,80). De Cava genieten we bij zes verse oesters (€1,70 per stuk) en de huisspecialiteit, ansjovis uit Cantábria. De filets werden gemarineerd in olijfolie en wat azijn, smaken veel minder zilt dan de variant die wij kennen en doen ontdekken hoe lekker deze visjes kunnen zijn (€8). De enigszins milde Godello kan hetuitstekend vinden bij de ook ietwat milde jamón Iberico (gulle halve portie €10). Een verrassing komt tot slot. Nadat we de rekening gevraagd hebben, schenkt gastvrouw Rosa als geste de glazen tot bijna vol bij (we zien het ook bij andere gasten gebeuren) en zegt vrolijk:’Ik wil eigenlijk niet dat jullie al weggaan.’
Even verderop, tegenover een kerk, is een filiaal van Taberna de la Daniela gevestigd. Een alleen al om zijn talrijke tapas beroemd adres. ’s Avond is de bar dan ook afgeladen vol met zittende, staande en vooral luid converserende Madrilenen. In het restaurantgedeelte kun je dezelfde hartige hapjes bestellen, het zijn er tientallen,met een kleine opslag, en bovendien volwaardige gerechten. De Cava Brut Nature waarmee we wilden beginnen verschijnt niet, wel de Muguet, die goed droog is en zeer bevalt (slechts €21 per fles). De tapas erbij vormen een maaltijd op zich: twee gigakroketten met stukjes Iberico ham (à €3,30), getoast stokbrood met jonge geitenkaas en gekarameliseerde uien (€4,40) en vergelijkbaar geserveerde warme foie gras (€4,95). Behalve de gefrituurde inktvisringen zijn ook de lamskoteletten uitverkocht, maar de vrij dunne, kennelijk boven houtskool gegrilde, veel vet bevattende entrecôte met frites geeft toch ook genoegen (€21,50).
Tenslotte is er het instituut Casa Alberto, een van de oudste (1827, in het pand schreef Cervantes ruim twee eeuwen eerder een van zijn boeken) enbekendste eethuizen-met-bar ter plekke. Kennelijk komt het bedrijf in veel gidsen voor, want naar schatting bestaat ongeveer de helft van de aanwezigen uit toeristen. Terwijl afbeeldingen aangeven dat Casa Alberto tevens populair is bij liefhebbers van stierenvechten. Voorbij de lange, met tin bedekte bar ligt het langwerpige eetzaaltje waar wit gejaste obers zakelijk bedienen. Een halvehoeveelheid (toch nog drie) kroketten met jamón Iberico, we zijn er verzot op, vormt een flink vullend begin (€6,75). Hetzelfde kan gesteld worden voor de salade met langoustines en zalmtartaar, waaruit overigens de zeer zoute ansjovisfilets terzijde worden gelegd (€12,50). De hoofdschotel bestaat uit minikoteletjes van zuiglam en is correct van kwaliteit (€19 inclusief een groente of frites). We drinken er met plezier een sappige fruitige, droge rosé bij, de Grand Feudo 2013 van Chivite (halve fles €8,50). Als aperitief was een klein flesje Cava genuttigd, de Benjamin van Codorníu (€6,50.
Het meeste smaakte echt lekker in de Wijk der Letteren – en buitengewoon betaalbaar bovendien.
La Anchoita, Calle Jesús 4, tel. 91 360 16 71 (je kunt er gewoon binnenlopen); Taberna de la Daniela, Plaza de Jesús 7, tel. 91 389 62 38 (reserveren aanbevolen); Casa Alberto, Calle de las Huertas 18, tel. 91 429 93 56 (reserveren verstandig). Alle in Madrid, Spanje.