Als hotel heeft Albergo Svizzero in Capolago (zuidpunt Meer van Lugano) een onmogelijke locatie: opTT1 (Small) een straathoek en vlakbij een spoorlijn. Een tuin is er niet. Het meer is nauwelijks in zicht en moeilijk bereikbaar. Voorts ligt de zaak een flink deel van de dag in de schaduw van een berg. Onze kamer deed denken aan een Engelse uit de jaren 50 of 60, met een los zittende douchekop en de kleinste tv ooit. Toch verdient dit hotel een aanbevelingvoor zijn restaurant, waar men van heinde en ver naartoe komt omdat er echt goed wordt TT2 (Small)gekookt, terwijl de bediening vriendelijk is. In de sober ingerichte eetzalen worden geen menu’s geserveerd, je kunt alleen à la carte lunchen en dineren – wat we enkele malen hebben gedaan. Bepaald sympathiek is dat veel voor- en hoofdgerechten ook in kleinere porties kunnen worden besteld – die overigens niet echt bescheiden zijn. De kookstijl is recht-toe-recht-aan, op basis van altijd goede ingrediënten. Alleen af en toe wordt een  versierde creatie aangeboden, zoals een op sla liggende, knapperige kaaskroon waarin o.a witte aspergepunten liggen (kleine portie SF15). Daarbij TT3 (Small)een of twee glazen Corteglia, een sappig fruitige, zacht frisse streekwijn van sauvignon blanc, sémillon, chasselas, chardonnay (SF35) en de maaltijd krijgt een vliegende start. Dezelfde wijn past ook prima bij de heerlijke, Mediterraan-Zwitserse gefrituurde courgettebloemen die gevuld werden met fonduekaas (klein SF16, foto).  Het vervolg kan bestaan uit bijvoorbeeld lamskoteletten, perfeTT4 (Small)ct bereid (SF34) en net zo perfect begeleid door een van Ticino’s talrijke Merlots, de Roncaia 2010: donkertonig (laurier, leer), door zwart fruit en wat kruidig hout getypeerd (glas SF6,50). Gefrituurde inktvisringetjes en garnalen, salade Niçoise, vitello tonnato, pizza’s en lasagne uit de eigen steenoven, gnocchi met gamba’s en paddenstoelen, een haantje van de grill, verrassende sorbets, een plateau met Zwitserse en Italiaanse kazen, het smaakte allemaal. Achteraf was het best prettig dat we, per abuis, ter plekke logeerden.
TT6 (Small)Aan de noordzijde van het meer, richting Bellinzona, werd in 2981 Motto del Gallo geopend. Tegen een helling even buiten het dorp Taverne. En door een sommelier  – die al heel lang president is van de Zwitserse associatie van sommeliers, ASSP. Piero Tenca (foto) is zijn naam. Met de wijn zit het dus wel goed in dit 15e eeuwse pand met zijn dikke muren en kleine, tamelijk duistere, TT5 (Small)ouderwets sjiek gedecoreerde eetkamers. De witte Merlot per glas was dus heel lekker, dankzij wit fruit een klein bittertje; het betrof de 2011 van Fratelli  Valsangiacomo (glas SF 8). Iets milder maar ook prettig smaakte de Kerner Bianco d’Oro di Ascona, een eigenlijk zeldzame wijn in Ticino (zelfde prijs). Het goedkoopste lunchmenu (SF38) bestond uit drie (keuze)gangen waarvan er twee correct tot goed smaakten, en de laatste, deels TT7 (Small)bestaand uit een oneetbaar zure ananassorbet, een onvoldoende. Gelukkig dat we daarbij geen glas Château d’Yquem hadden besteld (SF60; de gigantische wijnkaart vermeld nog heel veel andere grote namen uit Frankrijk en Italië). De beste herinneringen bewaren we aan zowel de pasta met witte asperges, gamba’s en taugé, als aan de doperwtensoep met een moot op de huis gebakken mul.
Albergo Svizzero, Via Famiglia Avvocato Scacchi, Capolago, TI 6825, Zwitserland, www.albergoristorantesvizzero.com, Ristorante Motto del Gallo, Via Bicentenario 16, TI 6807 Taverne, Zwitserland, www.mottodelgallo.ch