. De mailbox voor mis geprijsde horecawijnen, het Meldpunt
Miswijn
, heeft ook afgelopen maand veel aandacht gekregen
van allerlei media, waaronder dagbladen, vakbladen, websites en zelfs
televisie. Zo mocht ik mijn verhaal zelfs doen in het kritische programma
Kassa 2 (ruim 400.000 kijkers die avond). Sterk gekoppeld aan dit meldpunt
is mijn pleidooi voor een andere, meer logische en vooral gastvriendelijker
manier van calculeren door restaurants. Namelijk niet door botweg de inkoopprijs
te vermenigvuldigen, maar via een vaste opslag.

Bepaald bemoedigend is de uitslag van een mini-enquête die de website
www.zibb.nl/horeca verrichtte.
Dit onderzoekje gaf namelijk aan dat 61 procent van de restauteurs het
eens is met de stelling ‘bereken wijnprijzen met een vaste opslag’.
In totaal namen 134 vakmensen aan de enquête deel.

 

. Het was een voorrecht om te dineren en logeren in Kasteel
Engelenburg
, een Gelders landgoed met golfbaan bij Brummen, niet
ver van Zutphen.

Op de wijnkaart van het sfeerrijke serre-restaurant daar schitteren voornamelijk wijnen uit Zuid-Afrika, bekende en minder bekende. Tot de laatste behoort
de in zijn soort perfecte Newton Johnson Sauvignon Blanc 200, gemaakt in de koele Hemel-en-Aarde Vallei, aan de zuidkust. Deze loepzuivere wijn smaakte naar asperges en fris, sappig citrusfruit; ik vond hem beter dan menig Sancerre en op eenzelfde niveau als veel goede Nieuw-Zeelandse
soortgenoten. Heerlijk ook bij straks de verse asperges (voor thuis 9,95 euro per fles, 55 euro per doos van 6). Te koop bij www.winematters.nl. Info over Kasteel Engelenburg, dat voortvarend en gastvrij geleid wordt door Johan en Carin Agricola, is te vinden op de website www.kasteelengelenburg.nl.

. Langs de weg die van Paarl naar Franschhoek voert, ligt een van de mooiste Kaapse wijnbezittingen, Plaisir de Merle. De fraaie, door een soort slotgracht omgeven kelder daarvan werd op 1 december 1993 ingewijd, exact driehonderd jaar nadat de grond aan stichter Charles Marais was gegeven. Voorts werden ook de oude hofstede en bijgebouwen prachtig gerenoveerd.
Behalve een ongeveer 400 hectare grote wijngaard vind je op het domein ook fynbos en andere gewassen. De kwaliteit van de wijnen is hoog. Tot
mijn recent geproefde favorieten behoort de Shiraz 2005, een vlezige, krachtige creatie met schakeringen van roostertonen, vanille, kruidnagel en rijp zwart fruit, waaronder pruim. Een superieure partner voor springbok en ander wild. Reken op zo’n 15 euro per fles. Verkoopadressen via verkoop@baarsma.com.

. Op Klein Constantia heeft men ontdekt dat de ooit legendarische
Vin de Constance niet alleen naar Europese hoven en adel werd verscheept,
maar zelfs naar Java – waar de wijn bij herhaling gedronken werd
door een moslimprins, Dipanagara. Deze nationale held leidde van 1823-1830
een opstand tegen de Nederlanders, onder het banier van de Islam. Hij
dronk de wijn – maar niet tijdens de oorlog – omdat veel Europeanen wijn als een soort medicijn beschouwden, en hij er zelf kracht uit putte.
Klein Constantia – www.kleinconstantia.co.za
– was het eerste Zuid-Afrikaanse wijngoed dat een eigentijdse versie van de rijk zoete Vin de Constance lanceerde. Lowell Jooste, de bescheiden, sympathieke eigenaar van Klein Constantia,
heeft overigens ook een Vin de Constance kookboek laten maken. Hieraan werd meegewerkt door de Londense sterrenkok Michel Roux
Jr. Het fraaie, kleurrijk uitgevoerde, Engelstalige werk bevat uiteraard
voornamelijk nagerechten (als crème brûlée met sinaasappel en pistachenoten), maar ook enkele hartige creaties, waarvan drie op basis van foie gras. Voorts wordt ook de historie van Vin de Constance beschreven.. Het inmiddels bekroonde boek (ISBN 0-620-36100-X) werd uitgegeven door Lannice Snyman Publishers, www.lannicesnyman.com.

 

. Het is opmerkelijk hoeveel onderzoeken blijven verschijnen over de gezonde
werking
van wijn en daaraan gerelateerde producten, ook de laatste
maanden weer. Zo heeft een farmaceutisch bedrijf in Amerika ontdekt dat
de vooral in rode wijn aanwezig stof resveratrol waarschijnlijk effectief
is tegen suikerziekte. In Israël vond een kleine
studie plaats die aangaf dat polyfenolen in wijn het effect van vet
voedsel
kunnen terugbrengen. Voorts verscheen in een Amerikaanse
medisch vakblad de resultaten van een onderzoek dat lijkt te bewijzen
dat niet-rokende wijndrinkers een kleinere kans op longkanker
hebben dan niet-rokers die andere alcoholhoudende dranken gebruiken of
helemaal geen alcohol.. En Italiaanse wetenschappers hebben geconstateerd
dat witte en rode wijn de groei van bepaalde bacteriën kunnen remmen
die tandbederf veroorzaken. In China tenslotte, zo lazen
we op een website van Sjanghai, bestrijdt men wel reumatiek
door een mengsel te drinken van wijn met…gedroogde slang (te koop
overigens in de apotheek).

. Voor het Amsterdamse uitgaansmagazine NL20 heb ik in de hoofdstad zeven
zeer uiteenlopende zaken bezocht voor een caféwijntest.
Het was, hoe zal ik het zeggen, een nogal enerverende ervaring. Want de
verschillen per bedrijf waren gróót. Niet alleen wat betreft
de kwaliteit van de wijnen, maar ook aangaande de glazen. Soms waren die
akelig klein, soms waterglazen en soms gewoon perfect.
De prijzen liepen uiteen van 2,60 tot 4,50 euro per glas. Het bedrijf
dat de beste witte wijn schonk, de witte Rueda Casa Mouli 2006
was De Pilsvogel (Gerard Douplein). Een glas kost daar bovendien slechts 2,75 euro. De opmerkelijkste rode vloeide in het glas bij Finch (Noordermarkt), namelijk de Siciliaanse Syrah 2006 Don Pasquale, dit à raison van 3 euro.

 

In restaurants zou eigenlijk állewijn prettig geprijsd moeten zijn, maar helaas is dat niet het geval. Laat staan dat opvallend prettig geprijsde wijnen veel voorkomen. Het
leek me daarom de moeite waard om die prettige prijzen te signaleren –
wat tevens bedoeld is om de desbetreffende restauteurs een indirect schouderklopje
te geven, een compliment dus, en om tegelijk hun collega’s te laten zien ‘kijk, zo kan het ook’. Vandaar het

De eerste oogst is binnen. Een aantal van
de genoemde bedrijven werkt met een vaste opslag in plaats van dat achterhaalde
vermenigvuldigen van de inkoopprijs.

. In een uitgebreid bericht meldt Gerwin de Graaf een
zeer positieve ervaring bij ’t Ganzengors (Spijkenisse).
Ter gelegenheid van een ondertrouwetentje met zijn vriendin wilde hij
graag een mooie wijn drinken. En dat kon: de nu perfect op dronk zijnde
Château Palmer 1997. Niet alleen stemde de kok het hoofdgerecht
daarop af, maar deze Cru Classé uit Margaux kostte slechts zo’n
85 euro. Hoe bescheiden dat is, moge blijken uit het feit dat de winkelprijs
van bijvoorbeeld Château Palmer uit 2002 op bijna hetzelfde niveau
ligt.

. Gerwin was bovendien zeer te spreken over het wijnarrangement bij de
Bernisse Molen
(Geervliet). De sommelier stelde dit samen uit
louter hoogwaardige wijnen (waaronder een twintig jaar oude Tawny Port,
de Warre Optima, vulde desgewenst de glazen nog bij en berekende voor
de vier soorten samen een bescheiden 24,50 euro. De autorijdende vriendin
kreeg bovendien van elke wijn gratis een klein glas geschonken, zodat
ze mee kon proeven. Kortom, gastvrijheid en gastvriendelijkheid in optima
forma.

. In De Telegraaf berichtte collega-wijnschrijver Pieter Nijdam over een
lunch in het alom geprezen De Leest (Vaassen). Als wijn
werd gekozen de prachtige Prelude Chardonnay 2005 van Leeuwin Estate (Margaret
River, Australië). Die kost bij wijnkoperij Luiten 16 euro inkoop
(korting daargelaten), maar wordt in het tweesterrenrestaurant voor toch
maar 45 euro aangeboden.

. Als je bij restaurant De Poort (De Lier) wilt genieten
van een verleidelijke Australische kwaliteits-Chardonnay, de Scrubby Rose
2006 van Wirra Wirra, betaal je 24,75 euro. Dat is niet veel meer dan
twee keer de winkelprijs. En een keurig wijnarrangement bij het driegangenmenu
kost meestal slechts zo’n 12,50 euro.

. De wijnkaart van Parkhotel Bergen (Bergen NH) is niet
groot, maar vermeldt wel goede tot zeer goede wijnen op die bepaald prettig
zijn geprijsd. Zoals de eminente Cabernet Sauvignon Manso de Velasco van
Torres Chili voor 32,50 en Champagne Taittinger Brut voor 39,50 euro.

. Aan de rand van het dorp Hoogerheide, in en door groen omgeven villa,
drijven Esther Slootweg en oenoloog/wijndocent Gerhard Horstink een bed
& breakfast die Domaine Haute Bruyère werd
gedoopt. Voor gebruik op hun kamer kunnen wijnliefhebbers daar flessen
bestellen tegen de gewone winkelprijs van de groep Les Généreux.
Dat kan variëren van een frisse Sauvignon Blanc uit Rueda, die van
Castelo Medina, voor 7,70 euro, tot een imponerende Pomerol, de 2000 van
Château Moulinet à 30,95. Zie ook www.horstinkwijn.nl.

. Culinair journalist en fotograaf Ronald Hoeben heeft veel lof voor het
‘chauffeursarrangement’ dat men hem serveerde bij sterrestaurant
’t Raethuys (Wateringen). Het kostte 6,25 euro
en bestond uit twee kleine glazen aangename wijn bij zijn tweegangenlunch.
‘De patroon-cuisinier van ’t Raethuys is pas 26 jaar’,
zo schrijft Ronald,’dus wellicht heeft deze aanpak de toekomst’.
Ook het mineraalwater is redelijk geprijsd. Maar ja, wat wil je, in Wateringen.

. Bij eetcafé Majesteit (Velp) dronk René
de Jong ‘een lekkere’ Vino Nobile di Montepulciano 2003 voor
27 euro de fles. Die goede verhouding prijs-kwaliteit bleek mogelijk,
zo vernam René, omdat men daar standaard 12 euro op de inkoopprijs
zet, ‘zodat betere wijnen betaalbaar blijven’.

. Een aanrader voor wijnliefhebbers, zo beschrijft Charles Hollekamp café-restaurant
Dauphine (Amsterdam). Want daar vind je echt hele goede
wijnen tegen zeer acceptabele prijzen. Toppers uit Bordeaux bijvoorbeeld
als Château du Tertre 2002 voor 45 euro en Château Cos d’Estournel
1999 voor 79 euro. Of de zeldzame Condrieu 2006 van Chapoutier voor 45
euro. Of Champagne Charles Heidsieck voor 44 euro. Terwijl bovendien veel
goede wijnen per glas verkrijgbaar zijn, vanaf 2,95 euro.

. Kunstenaar Bert Reijke (zie de galerie op deze website) komt graag bij
’t Drifke (Maastricht) waar ‘de prijs-kwaliteit
verhouding dik in orde is’, niet alleen voor het eten maar ook betreffende
de wijn. Dit dankzij een vaste opslag per fles. Een hele lekkere Saumur-Champigny
2005, die van Raymond Morin, kost bijvoorbeeld 25 euro. . Van Peter Prudon
kwam een uitvoerige schermbrief binnen met een alternatieve formule
voor flesprijzen in restaurants: namelijk een vast bedrag, bij voorkeur
5 euro, plus twee maal de inkoopprijs. Een vrij eenvoudige wijn van pakweg
5 euro inkoop zal dan voor 15 euro op de kaart komen, een kwaliteitswijn
van 10 euro voor 25 euro, en een klassewijn van 25 euro voor 55 euro.
Deze manier van calculeren levert de restaurateur wat meer winst op voor
de betere wijnen, en stimuleert tegelijk bij de gasten het bestellen van
dat soort wijnen. Winwin dus.

.