Culinaire-combinatie (Small) . Deze maand is het Derrick Neleman die zijn favoriete wijn-spijscombinatie beschrijft. Zijn wijnbedrijf is  het multimediaal opererende By the Grape, waarvan hij de initiatiefnemer is en mede-eigenaar. Dat wijn zijn roeping is, werd al duidelijk tijdens een vierjarige studie biologische landbouw (1994 t/m 1998). Waarna Derrick  in 2001 zijn wijnimportbedrijf Lovian oprichtte, met een helder doel: Nederland klaarstomen voor meer en Der1 (Small)betere biologische en Fairtrade wijnen. Na dit verkocht te hebben, begon hij in 2009. met By the Grape. Voor dit bedrijf produceerde hij Kissed by the Grape, een film over biologische en biologisch-dynamische wijnbouw.  Eigen wijnmagazines werden eveneens uitgebracht. En naast de online activiteiten kwamen wijnspeciaalzaken met ook als naam By the Grape. Over zijn meest geliefde culinaire combinatie schrijft Derrick het volgende. Als ik van alles maar één mag meenemen naar een onbewoond eiland, dan is het de Italiaanse keuken, met Riesling als witte wijn en Pinot Noir als rode. Voorts kies ik Zuid-Afrika (Kaap-provincie) als het gaat om wijnlandschap, plus muziek van Candy Dulfer, als wijnboek het Tot op de bodem van Nicolaas Klei. Voorts als persoonlijke wijnbutler Jancis Robinson. Ik heb niet één, maar vele favoriete wijn-spijscombinaties. Ze hangen sterk af van mijn stemming en het moment. Een combinatie die ik op het moment erg lekker vind is pompoenrisotto met Parmezaanse kaas in combinatie met een licht gekoelde  Bardolino van m’n favoriete Italiaanse wijnhuis, Fasoli Gino; ik ben een grote fan van licht gekoeld rood. Uiteraard wordt het beleven mede bepaald door de kennis en connectie achter de wijn: de mensen die met veel liefde het product vervaardigden, dat alles geeft de meerwaarde. In het geval van Fasoli Gino spreken ze over hun wijn alsof het om mooie vrouwen gaat, dit is ook terug te zien in de film Kissed by the Grape. Als het gaat om wijn- spijscombinaties ben ik eigenlijk net een Italiaan: ik kies bij m’n gerechten de wijn waar ik het meest zin in heb op dat moment en niet per se dat wat beste past.

  ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~\

 reisreportage1 (Small)

  T_23

TOEREN DOOR TEXAS (1)

. Everything is bigger in Texas. Hoe waar deze zegswijze is, ervaar je al meteen na geland te zijn in Houston, met de rechtstreekse KLM vlucht vanaf AmTsterdam. Want van het toestel naar de bagageband is het al gauw een kilometer lopen (deels over rolbanen). En naar het centrum van huurauto’s is de shuttlebus zeker een minuut of tien onderweg. Waarna het nog eens 30 kilometer rijden is naar downtown Houston. Het oppervlak van deze uitgestrekte stad, waar 2,1 miljoen mensen wonen, is groter dan dat van de  provincie Utrecht. En als je kijkt naar Greater Houston, dus inclusief alle randgemeenten, waarvan de populatie circa 6,1 miljoen mensen telt, dan kan de omvang vergeleken worden met 70 procent van heel Nederland. Het verkeer in Houston pleegt druk zijn en het wegennet ondoorgrondelijk. Huren of  meenemen van een TomTom of ander navigatiesysteem is daarom handig. Een goed verblijfsadres is het Crown Plaza Houston River Oaks (foto links vanuit de kamer). De kamers hebben kleine ramen, maar zijn behoorlijk ruim en comfortabel. HeT_10bt hoge gebouw light langs een snelweg, maar heeft een goede geluidsisolatie. En de restaurantstraat Kirby Drive  is slechts twee blokken gaans. Noordelijk langs Kirby kom je in misschien wel Houston’s mooiste woonwijk, met de ene miljonairswoning naast de andere. Als toerist in Houston word je voortdurend geconfronteerd met dilemma’s. Want wat te bezoeken en wat niet? Alleen al in het museumdistrict van deze metropolis zT4a (Small)ijn negentien musea gevestigd. Ze variëren van heet groot en in meer of mindere mate conventioneel tot klein en apart. Binnen de eerste categorie valt het indrukwekkende Museum of Fine Arts (zie de rubriek ‘Galerie & Musea’), tot de tweede groep behoren het Jung Center, dat gewijd is aan de psycholoog Carl Jung, en het niet echt vreugde brengende National Museum of T6Funeral History. Een van de opmerkelijkste tentoonstellingsgebouwen,  helemaal aan de noordkant van het district en binnen een groen beboomde woonwijk, is The Menil Collection. Binnen het rechthoekige, witgrijze gebouw (foto links) vind je een van de grote verzameling van surrealistische schilderkunst, naast moderne werken van o.a. Andy Warhol (vier maal diens bloemen) en antieke iconen..Elders in Houston staat het  beroemde Space Center Houston, waar raketten, spaceshuttles en andere voorwerpen uit de ruimtevaart bijeen werden gebracht, vaak met interactieve elementen. Samen met vijf andere stadsattracties (waarvan een paar naar keuze) kun je voor dit museum ter plekke een korting gevende Houston City Pass kopen. Een oasis in het hart van Houston, niet ver van downtown, vormt Bayou Bend. Dit bestaat uit een park van negen naast elkaar liggende tuinen en een herenhuis waarin een T2unieke verzameling van Amerikaans meubilair bijeen werd gebracht, daterend van de 17e tot het begin van de 19e eeuw. Beide zijn het levenswerk van de gouverneursdochter Ima Hogg – die alles in 1937 doneerde aan het Fine Arts Museum. Behalve met struikgewas en bomen T3 (Small)werd het 5,6 hectare tellende park beplant met vooral azalea’s en camelia’s. Wel vreemd, die voornaam: als Ima zicht voorstelde, klonk het als I’m a hog… Totaal contrasterend met deze miljonairsbezitting is het Project Row Houses, in een hele oude, voornamelijk zwarte woonwijk, ook niet ver van downtown (Holmes Street). Exact twintig jaar geleden sloegen Afro-Amerikaanse kunstenaars de handen ineen om samen met vrijwilligers deze wijk een nieuw aanzien, een nieuw elan te geven. Wat ook gebeurde. Een rij kleine witte woningen werd opgeknapt, deels voor ongehuwde moeders, deels voor kunstenaars. Zo dienen zeven naast elkaar staande huisjes nu, meestal in hun totaliteit, als expositieruimten die je gewoon kunt binnenlopen. T9In het zogeheten Salt House vonden we als kunstwerk een schuine schoorsteen en een ander huisje was ingericht met doeken en tekeningen rond gestapelde wijnkisten. De geschiedenis van Houston en Texas komt aan de orde op ongeveer een half uur rijden van het stadscentrum, in oostelijke richting. Wat daar rijst het San Jacinto Memorial  bijna 175 meter omhoog, Het staat bij de plek waar generaal Sam Houston op 21 april 1836 de laatste, beslissende veldslag met de Mexicanen won, door ze onverwacht overdag, tijdens hun siësta, aan te vallen. Het treffen duurde slechts achttien minuten, en leidde ertoe dat Mexico uit nog acht andere staten verdreven zou worden. Onder het spitse monument is een klein museum ingericht, en met een lift kun je omhoog naar een uitzichtetage. Daarvandaan  zie je ook raffinaderijen (samen goed voor een kT4wart van Amerika’s capaciteit) en het Houston Ship Channel dat Houston over een lengte van ruim tachtig kilometer  met de zee verbindt. Op enkele minuten rijden van het monument ligt het te bezoeken battleship Texas; een veteraan uit zowel de Eerste als de Tweede Wereldoorlog. Terug in downtown wordt duidelijk dat je daar niet in het weekend moet zijn (voor bijvoorbeeld een tunnelwandeling onder wolkenkrabbers), want dan is het een dooie boel. Meer bezoekinformatie staat op www.visithouston.com. Bij de parkeerplaats van het Museum of Fine Arts staat een ander symbool van Houston. Namelijk een food truck. Een van de vele die de stad kent. Ze verstrekken afhaalmaaltijden tegen vriendelijke prijzen. De inwoners van HousT5ton beschouwen eten elders of het nuttigen van een niet thuis bereide maaltijd als heel gewoon. Wat tegelijk verklaart waarom, naar verluidt, de stad achtduizend restaurants zou tellen. Alle mogelijke keukens worden vertegenwoordigd, waaronder de Mexicaanse (logisch, je hoort veel Spaans), Franse, Italiaanse, allerlei Aziatische plus uiteraard de Amerikaanse en Texaanse – meestal steak houses en barbecuezaken (voor enkele tips zie de rubriek ‘Aanbevolen restaurants’). Houston is tevens een winkelparadijs (bewaar de aankoopbonnen om ze op het vliegveld de sales tax terug te krijgen. Parel in de kroon is de Galleria Mall, waar ruim vierhonderd winkels en eetgelegenheden op ongeveer 730.000 vierkante meter bijeen werden gebracht, waaronder warenhuizen. Een daarvan is het sjieke, maar peperdure Neiman-Marcus (dat een lokale vrouw Needless Markup noemde). In het grote atrium van de Galleria werd een kunstijsbaan aangelegd en de parkeergarages, die plaats bieden aan plusminus 14.000 auto’s, zijn gratis.  Het geschatte aantal bezoekers van de Galleria ligt op 26 miljoen per jaar. Jazeker, everything is bigger in Texas.
T_13
Men zegt wel: Every Texan has two homes, his own and San Antonio. Want Texanen voelen zich in San Antonio zeer thuis en komen er met drommen naartoe. Het is ook een soort bedevaartsplaats die elke inwoner van de staat bezocht moet hebben – vanwege de Alamo. De voormalige versterkte missiepost waar ongeveer tweehonderd Texanen dertien dagen belegerd werden door een Mexicaanse krijgsmacht van vijftienhonderd soldaten. Vrijwel allemaal lieten ze het leven en werden ze helden. Een van hen was de beroemde David Crockett. Remember the Alamo! zouden de soldaten van Sam Houston hebben geroepen toen ze ruim een maand later in hetzelfde jaar, 1836, de Mexicanen definitief versloegen onder leiding van Sam Houston. Het centraal gelegen complex bestaat uit een kerk, resten van wallen, een T_14 (Small)museum, een park en een immense gift shop. Het verdient aanbeveling om de audiotoer te boeken. Bij de Alamo liggen allemaal pretwinkels en –musea, maar wie even koelte en rust zoekt, zou  na afloop van het bezoek een drankje kunnen drinken in de rustige Oro bar van het nabije, historische, nieuw-gotische Emily Morgan Hotel, een markant hoekgebouw (foto links). Eveneens in het stadscentrum begT_11int de River Walk, de grootste toeristenattractie van heel Texas. Deze bochtige gracht die aan weerszijden wandelpaden heeft – en veel horecagelegenheden – loopt over een lengte van ruim 8 kilometer door eerst downtown en daarna buitenwijken. Het is er altijd een drukte van belang. Op mooie dagen staat men in de rij voor rondvaartboten, terwijl zelfs op zondagmiddag de restaurants goede zaken doen, zoniet overvol zijn. Wij hebben gewoon lekker geluncht op het terras van Boudro’s, al jarenlang een vaste waarde langs de River Walk. Een attractieve manier om andere delen van de  stad te verkennen is via een hop on hop off  Double Decker Tour. T_16Uitstappen is mogelijk bij o.m. de grootste Mexicaanse markt buiten Mexico, gevestigd op en rond  het kleurrijke Market Square. De in Spaans koloniale stijl gebouwde kathedraal San Fernando is de nog oudste staande van Texas, heeft eens een paus ontvangen. En ligt aan het Main Square van de stad. Vanuit het Hemisfair Park (rechts) priemt een uitzichttoren bijna 230 meter omhoog,. Behalve een panoramaruimte is er ook een langzaam roterend restaurant in gevestigd. Terug van zo’n bustochtje lonkt een ijskoude pils in de Buckhorn die er prat op gaat de oudste saloon van Texas T_15a (Small)te zijn. De ruime, hoge hoofdzaal hangt helemaal met jachttrofeeën en ernaast is een museum gewijT_20 (Small)d aan niet alleen de legendarische Texas Rangers maar ook aan Bonny & Clyde (foto rechts). Niet berucht maar wel beroemd zijn de artiesten die in het nabije Majestic Theater hebben opgetreden, zoals Bob Hope en George Burns. De filmster Joan Crawford werd in San Antonio geboren en de toekomstige president Lyndon B. Johnson is er getrouwd. In en rond San Antonio, langs de gelijknamige rivier, stichtten Franciscaner monniken een vijftal missies, vanaf 1718. T_21Een van de doelen was om van indianen volwaardige Spanjaarden  te maken, een proces dat twee tor drie generaties kon duren. Hoe imposant die missieposten waren, is nog te zien en te ervaren op de Mission San José (twintig minuten rijden buiten het centrum). Wie dar een rondleiding volgt, ontdekt de resten van een gemeenschap die plusminus 180 hectare landbouwgrond cultiveerde en ook  nog eens 6000 hectare voor veeteelt. In het toenmalige, door wallen omgeven dorp woonden mer dan tachtig indiaanse families, samen mT_22et de de nodige Spanjaarden. Ze hadden ook een eigen, nog steeds functionerende, barokke Spaanse kerk, gebouwd met kalksteen en gereed gekomen in 1782. Geschiedenis van vóór de Alamo komt op deze missie tot leven. Vertier van andere gehalte wordt geboden buiten het stadshart. Met in de eerste plaats het San Antonio Museum of Art, gevestigd in de voormalige Lone Star bierbrouwerij. De collectie van alleen al Mediterrane en Aziatische kunst is zo indrukwekkend en zo uitgebreid dat je er makkelijk een halve dag kunt doorbrengen (zie de rubriek ‘Galerie & Musea’). T_50 (Small) Even verderop, we naderen het noordelijke eind van de River Walk, bevinden zich de panden van een tweede  brouwer, Pearl. Die wordt momenteel geconverteerd tot een bijzonder hotel (in herfst van 1914 gereed, hoofdgebouw links op de foto)  – en de hele omliggende, herboren wijk zou omschreven kunnen worden als een culinaire community. Zo zijn er negen restaurants gevestigd, een aantal dat nog gaat groeien naar veertien  Het bedrijf Silver Ventures, eigendom van Kit Goldsbury die een fortuin verdiende met de verkoop van zijn salsafabriek, lukte het bovendien om de derde vestiging van het Culinary Institute of T_19aAmerica (een professionele kookschool) naar Pearl te halen. Terwijl in de wijk bovendien enkele honderden appartementen werden gebouwd. Het instituut exploiteert zelf het CIA Bakery Café, een prima plek om te ontbijten, en restaurant Nao dat gespecialiseerd is in eigentijdse versies van Zuid-Amerikaanse gerechten. Traditioneler gaat het toe in Boiler House Texas Grill, waar voor tien dollar de gigasalade van o.m. spinazie, gerookte pecannoten T_51 (Small) (eigenlijk overbodig), bacon en Gorgonzola bijna een complete maaltijd vormt. Mocht je er op een maandagavond zijn, dan zingt en speelt waarschijnlijk de lokale zanger-gitarist Matt Parker zijn vrolijke liedjes. Al met al voelen zelfs wij als Europeanen ons in San Antonio zeer thuis.T_12 Behalve in ketenhotels kun je plaatselijk overnachten in het historische Havana, op loopafstand van de Alamo en de River Walk. Het heeft zowaar een gratis parkeerplaats, wat in grotere steden zelden gebeurt. Het bijna een eeuw oude hotel heeft van binnen veel sfeer, met veel donkerbruin hout en tegelijk modern comfort. Gehorig is het wel en onze kamer had vreemd genoeg geen kledingkast noch klerenhanger. Ontbijten kan in het eigen restaurant of op een patio. Over verblijf gesproken: weinig steden zullen zo’n grote dichtheid van bed & breakfasts hebben als Fredericksburg. Namelijk meer dan driehonderd (inmiddels misschien zelfs vierhonderd) op een bevolking van elfduizend. Daarnaast vind je er de nodige hotels, een stuk  of 25. Wij hebben een goede ervaring met de Inn at Barons Creek, op loopafstand van het centrum. OntbT_39ijt, parkeren en gebruik van het zwembad zijn bij de kamerprijs inbegrepen. Wat deze provincieplaats, op ongeveer anderhalf uur rijden ten noorden van San Antonio, zo aantrekkelijk maakt? Om te beginnen zijn locatie, middenin het Hill Country, een zeer landelijk, licht heuvelend, grotendeels groen gebied, heel anders dan de prairies. Het bestrijkt 36.000 vierkante kilometer en is daarmee haast zo groot als Nederland. In het voorjaar bloeien er veel wilde bloemen, T_41 (Small)waaronder de blauwe bluebonnets. Voorts is het Hill Country de op een na grootste, wettelijk erkende wijnregio van Amerika én de op een na populairste wijnbestemming. Alleen Napa Valley in Californië trekt meer bezoekers. In en buiten Fredericksburg kunnen tientallen wijnbedrijven worden bezocht. Speciaal daarvoor zijn in het stadje zijn vijf bedrijven gevestigd die wine tours aanbieden, zodat je niet zelf hoeft te rijden. T_40Het door Duitse immigranten gestichte Fredericksburg zelf heeft een stuk of zevenhonderd historische gebouwen, niet alleen langs de brede Main Street (foto links), maar ook in straten parallel daarmee. Door een aantal ervan werd een wandelroute uitgestippeld. Kunst, vooral in galerieën, is er  eveneens te zien, terwijl de stad bovendien tal van concerten en andere evenementen organiseert, wel driehonderd per jaar. Voeg aan dit alles nog wild seed farms toe met  mooie tuinen (rechts), alsmede een paar musea, respectievelijk het National Musea of the Pacific War en het Pioneer Museum, en het wordt duidelijk waarom veel Texanen terugkomen naar Fredericksburg; heel wat bezoekers zijn er twintig of meer keren geweest.  Zie ook www.visitfredericksburgtx.com. De eerste moderne winT_44ery die in het Hill Country werd gesticht, is Fall Creek, uit  1975. Het domein ligt noordelijk in de de streek, bij het verkoeling gevende Lake Buchanan, op een uur rijden van Fredericksburg over tweebaanswegen. Eigenaar Ed Auler heeft niet met schande, maar wel met schade ervaren hoe moeilijk het is om in het Hill Country wijndruiven te telen. Nachtvorst, hitte, droogte en plantenziekten deden bij herhaling de oogst geheel of grotendeels verloren gaan. Uiteindelijk herplantte hij zijn eigen wijngaard wéér een keer met het zeer resistente ras black spanish, dat echter geen hooT_46gwaardige wijnen geeft. Voor zijn beste wijnen betrekt Ed nu druiven van akkers elders in de staat. Het geïsoleerd gelegen wijngoed beschikt over een beboomde, lange oprijlaan en een ruim proeflokaal waar bezoekers kunnen kiezen uit welk glasmodel (een van Riedel) ze het liefst proeven. MIts niet te rijp of uit een lang openstaande fles verdienen beslist aandacht de Fall Creek Sauvignon Blanc, Chardonnay, Caché (chardonnay met 9 procent muscat en 1 procent sauvignon blanc), de Tempranillo en vooral de Meritus (cabernet sauvignon met enkele procenten merlot).
En dan is er Austin, een uurtje oostelijk van Fredericksburg. De hoofdstad van Texas en dus voorzien van een state capitol – de hoogste van Amerika (T_28a (Small)het gebouw kan worden bezocht). Behalve vijftigduizend studenten verblijven in Austin, meer op de website www.austintexas.org, ongeveer een miljoen vleermuizen, voornamelijk onder bruggen. Het is een grote attractie om ’s avonds bij de Congres Bridge, bijgenaamd Bat Bridge, de fladderende beestjes uit te zien zwermen. Austin gaat er voorts prat op de live music capital of the world te zijn. Wat betekent dat op talrijke locaties, waaronder bars en restaurants, elke avond T_26a (Small)muziek wordt gespeeld. Niet voor niets kreeg Willie Nelson hier vorig jaar zijn eigen standbeeld. De grootste concentratie aan uitgaansgelT_30 (Small)egenheden ligt langs Sixth Street, die op vrijdag- en zaterdagavond daarom vaak deels voor autoverkeer wordt afgesloten. Men schat dat die straat dan vijftig- tot tachtigduizend feestvierders trekt. Hoe totaal contrasterend is de villa Laguna Gloria, op een heuvel van een schiereiland buiten het centrum. De tuin daarvan, met uitzicht over een meer, doet sterk denken aan Toscane. En binnen kan een kleine expositie van moderne kunst worden bekeken. Echte musea, zeven stuks, T_31 (Small)staan op of bij de universiteitscampus. Het enorme Bullock Texas State History Museum geeft op treffende wijze allerlei aspecten van Texas’ geschiedenis heel beeldend weer, van Spaanse veroveraars tot oliebaronnen en van cowboys tot ruimtevaarders. Voor het gebouw staat een enorme ster (eerste foto van deze reportage). Vijf minuten lopen verder (laat de auto een de Bullock garage staan) kan gratis het Harry Ransom Center worden bezocht. Naast wisselen exposities uit het eigen gigantische archief, kan daar een een van de vijf in Amerika aanwezige Gutenberg bijbels worden bekeken (foto onder). T_27 (Small)Met vlak daarnaast ‘s werelds allereerste, in 1826 gemaakte foto (door de Fransman Niépce). De afbeelding toont de tuin van Le Gras, het landgoed van Niépce, en werd genomen vanuit een venster. Terug naar de turbulente jaren zestig ga je in de LBJ Presidential Library. Waar je president Lyndon B. Johnson aan de telefoon hoort en niet alleen diens Vietnam beleid meemaakt, maar ook zijn strijd voor burgerrechten. Ook weer vlakbij is het Blanton Museum of Art, eenT_38 (Small) Mekka voor kunstliefhebbers dat beschikt over meer dan  zeventienduizend schilderijen, tekeningen en prints (zie de rubriek ‘Galerie & Musea’). Zuidelijk van downtown, aan de overzijde van het Lady Bird Lake (eigenlijk de Texas Colorado River) loont de Umlauf Sculpture Garden een trip. Deze parktuin (en het bijbehorende kleine museum) staat vol met standbeelden van de Amerikaanse kunstenaar Charles Umlauf. En zowaar, je mag ze aanraken. In de buurt is het prettig lunchen langs Barton Springs, een straat  met een hele rij restaurants, waarvan diverse met patio’s.  Over voedsel gesproken, aan rand van downtown is het eerste en grootste T_25 (Small)filiaal van van de Whole Foods Market gevestigd, een superieure, supermarkt met voornamelijk hoogwaardige, veelal verse bioproducten: fruit, groente, vis, vlees, noem maar op. Ter plekke kun je ook ontbijten of lunchen; we zagen er zelfs breakfast pizza’s. En het wijnassortiment omvat zo’n vijftienhonderd soorten, waaronder flink wat uit T_25a (Small)Texas. Er wordt in Austin liberaal en ontspannen genoten van het goede, vandaar het motto ‘Austin is het Californië van Texas’.

T_25b Een restaurant van niveau in ook nog een bijzonder gebouw, het legendarische Driskill hotel, wordt elders op deze website beschreven ( in de rubriekAanbevolen restautants’).  Een uitstekend, cetraal gesitueerd verblijfsadres vormt het Omni Hotel, dat een hoog atrium heeft en glazen liften daarlangs. De kamers zijn comfortabel (foto) en de staf is servicegericht. Volgende maand verschijnen impressies uit noordelijke Texas, met steden als Dallas en Fort Worth, de wijn- en resortplaat Grapevine en een heuse ranch waar je kunt logeren.

Texas (Small)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

 Texas is ruim een kwart groter dan Frankrijk. Vandaar  dat we er meer dan tweeduizend kilometer hebben gereden. Dat gebeurde op prettige wijze met eeAlamo (Small)n medium sized auto die klaar stond op het vliegveld van Houston en gehuurd werd bij – hoe passend – het bedrijf Alamo (foto op het wijndomein Texas Hills, Hill Country). De Nederlandse vestiging van Alamo  heeft als adres www.alamo.nl.

. Miljoenen voor Château Montrose, die brachten de gebroeders Martin en Olivier Bouygues mee toen ze in 2006 het desbetreffende, beroemde château in Saint-Estèphe kochten. Voor de Mont5 (Small) overname betaalden ze 120 miljoen euro, voor de renovatie daarna nog eens 60 miljoen. Waarvan 7 miljoen voor duurzame elementen, zoals zonnepanelen. Sindsdien is de wijnkwaliteit alleen maar gestegen. Kasteeldirecteur Hervé Berland (foto onder) toonde dat overtuigend aan op een proeverij in het Okura hotel. Château Montrose 2009 is niets minder dan een meesterwerk, krachtig, geconcentreerd en dimensierijk tegelijk, met fraaie, kruidige fruittonen, beheerste houtaroma’s en een oneindige afdronk. Een enkele fles kost wel…€471,60  (of €400,90 bij een kist van twaalf). ‘Voordeliger’, relatief gespronken, is de Mont (Small)eveneens imponerende 2010, ook vlezig, bessig, beschaafd kruidig en lang nablijvend, voor €298,20 per fles (of €253,50 bij een dozijn). Het zijn wel wijnen waar je nog minstens acht tot tien jaar op moet wachten voordat ze op hun mooist zijn. De wijngaard van Château Montrose, dat inmiddels 90 hectare in productie heeft, met nog 5 in aantocht – bestaat uit perfecte kiezelgrond met een vochthoudende onderlaag van klei en betrekkelijk dicht bij de Gironde – levert ook een veel geprezen. tweede wijn, La Dame de Montrose. Gewoonlijk heeft deze een andere samenstelling dan de  grand vin. De eerste wijn bevat gewoonlijk 57 à 65 procent cabernet sauvignon, maar La Dame bijna Mont4 (Small)altijd een meerderheid merlot. Soms zelfs, als in de goede gevulde, lang nablijvende, donkertonige  2009 maar liefst 82 procent. Dit is trouwens een van de beste recente jaargangen, samen met de 2012. Prijzen resp. €69,60 en €43 (excl. Kwantumkortingen). Sneller dan beide wijnen van Château Montrose ontwikkelt zich de Saint-Estèphe van een andere Bouygues acquisitie, Château Tronquoy-Lalande (luchtfoto onder). Waaraan de frères inmiddels meer dan 30 miljoen euro hebben besteed, inclusief renovatie, een nieuwe gistingshal, een nieuwe vatenkelder en uitbreiding van de wijngaard. Deze groeide van 16 naar 30 hectare en is beplant met 55 procent merlot, aangevuld door 30 cabernet sauvignon, 10 petit verdot en 5 cabernet franc. De ferme Château Tronquoy-Lalande 2009 heeft een bijna peperige kruidigheid, veel sap, flink wat fruit en andere schakeringen. Ook de 2010 is zéér Mont3 (Small)geslaagd en aan tafel, denk aan entrecôte of lamsbout, eigenlijk nu al genietbaar, terwijl beide jaargangen toch ook rijpingspotentieel hebben. Voor deze stijgende ster van Saint-Estèphe liggen de flesprijzen op resp. €46,10 en €52,20 euro (excl. dooskorting). De importeur van beide châteaus is www.okhuysen.nl, zie ook de banner. Waar de broers Bouygues hun miljoenen mee verdienden? Met wereldwijde bouwprojecten, zoals de Kanaaltunnel, autosnelwegen, universiteiten, de haven van Monaco, stadions, moskeeën en musea, waaronder het Louvre en Quai d’Orsay.

. Multimediaal met wijn bezig zijn, dat doet KLM  momenteel.  Met de nieuwe, grotendeels duurzame collectie die nu gevoerd in de World Business Class (en die, voor alle duidelijkheid, ik heb helpen selecteren). Passagiers aan boord van intercontinentaKLM1 (Small)le vluchten ontvangen, deze maand nog, niet alleen een gewone wijnkaart, maar ook een brochure met gedetailleerde beschrijvingen – en ze kunnen zes vrolijke filmpjes bekijken van wijnmakers die hun eigen wijnen presenteren. De opnamen werden gemaakt In Frankrijk (2x), Chili (2x), Nieuw-Zeeland en Zuid-Afrika. Het leukst vind ik Adolfo Hurtado van Cono Sur uit Chili. Ook niet-passagiers kunnen deze opnamen bekijken via een speciale website, www.passion-for-wine.com. Nog een stapje verder gaat het gebruiken van KLM-fleshangers in winkels waar sommige van de wijnen voor thuisgebruik verkrijgbaar zijn. Zo kan iedereen op de grond deels meebeleven wat in de lucht wordt geboden.

 VINOSTALGIE (16)
NOS_15 (Small)
In Zwitserland wordt wijnbouw niet alleen beoefend in de Valais, rond het Meer van Genève en in Ticino, maar ook in het oostelijke deel – en dat al generatieslang. Wat ook blijkt uit deze prentbriefkaart met daarop een beeld van de wijnoogst rond het Meer van Zürich. Op beide oevers  van de Zürichsee zijn tegenwoordig in totaal nog 124 zelf bottelende wijnbedrijven gevestigd.

. Een van de aantrekkelijkste Nederlandse wijntijdschriften is voor mij Perswijn, vanwege de zeer gevarieerde, zeer deskundig artikelen en reportages, de imponerende hoeveelheid proefnotities, de vaak kritische columns en de talrijke foto’s. Ermee kennismaken kan voordelig, via een proefabonnement (drie nummers voor €17,50). Ga hiervoor naar www.perswijn.nl (tabblad Abonnement). Een ander, veel jonger wijnmagazine dat ik graag lees en bekijk, is WineLife, gezien zijn altijd rijke, ongelooflijk gevarieerde  inhoud, luchtige toonzetting en aantrekkelijke vormgeving. Een proefabonnement (drie nummers voor €15) is te bestellen via www.winelifemagazine.nl (tabblad Abonneer). Een ander, reeds lang bestaand wijntijdschrift is Proefschrift, dat in de loop van 2013 inhoudelijk steeds interessanter werd en vooral bestemd is voor ‘gevorderden’ en professionals. Zes nummers kosten €50 en als je de Proefkrant erbij wilt otvangen, betaal je €10 meer. Zie www.proefschrift.nl (tabblad Abonnement).

Banner Chiii

. Stop de persen…. Vlak voor het online gaan van dit magazine kreeg ik een mij onbekende Champagne Millésime 2004 te proeven, van Christian Bourmault. Die in het voetspoor Cham1 (Small)van zijn vader en eerdere voorgangers een domein van 8 hectare exploiteert rond een statig, door eeuwenoude bomen en wijnhellingenCham2 (Small) omgeven herenhuis in het beroemde wijndorp Avize. Waar voornamelijk chardonnay wordt gecultiveerd. Voornoemde 2004 werd dan ook alleen uit die variëteit bereid. Het is een zacht schuimende wijn met vieve belletjes, een frisse kern en een elegante, enigszins mineralige smaak waarin frisse citrusfruit te ontdekken valt.  Een voortreffelijke, zoniet feestelijke aperitiefwijn. Wel behoorlijk aan de prijs, €42,95. Maar dat is goede Champagne tegenwoordig bijna altijd, ook die van de boer. Helaas, heláás. De importeur is www.mvperle.nl, (tabblad webshop).

. Met Wijnkenner in een weekend maak ik je – voor slechts €7,99 –  wegwijs in de wereld van de wijn. En wel zo slim en zo snel dat je jezelf na pakweg anderhalve dag wijnkennerWK1 (Small)  kunt noemen . Omdat je dan meer weet dan misschien wel 90 procent van alle andere wijndrinkers. Deze hoge-snelheidscursus is multimediaal. Want je gaat lezen, luisteren en proeven, terwijl je na afloop een digitale zelftest kunt doen. Bijna spelenderwijs leer je o.a.# Hoe je veel voorkomende wijnsoorten trefzeker kunt herkennen # De kunst van het proeven # Waar de beste wijnen vandaan komen # Praktijktips voor wijn-spijscombinaties. Bovendien tref je nog een extraatje aan, namelijk kortingsbonnen ter waarde van maar liefst €9 voor het kopen van proefflessen. De uitgever is Spectrum. Bij deze uitgever zijn drie andere titels nu ook als E-boeken verschenen. Namelijk De Duizend van Duijker (€19,99), De complete wijnliefhebber (€14,99) en Wijngids voor beginners (€9,99). Ze zijn te bestellen via o.a.  www.ibookstore.nl of www.wazzaa.nl.

Etiket augustus 2013

In Zwitserland, aan het Meer van Neuchâtel, ligt een dorpje genaamd Champagne. Al meer dan axhthonderd jaar wordt hier witte wijn gemaakt van de chasselasdruif, lang voordat in Frankrijk in het gelijknamige gebied de beroemde belletjeswijn werd uitgevonden. In de tachtiger jaren van de vorige eeuw werd, na lang aandringen van de Franse president Chirac en de EEG,dit dorp verboden nog langer de dorpsnaam Champagne  te gebruiken voor zijn ter plekke geproduceerde wijn.
Waarna dorpsbewoners de naam C-AMPAGNE hebben bedacht.
Aldus etikettenverzamelaar Bert Wentzel
,bertwentzel@hetnet.nl.

Disclaimer. Alle afgebeelde foto’s op deze website zijn afkomstig van de auteur zelf of werden rechtenvrij c.q. met toestemming verkregen van wijnproducenten, wijnorganisaties, wijnhandelaren, promotiebureaus, streek- en landenorganisaties, toeristenbureaus en andere betrokkenen.