Culinaire combinatie

 . Tijdens zijn opleiding aan eerst de hotelschool en daarna aan de hogeschool NHTV Breda raakte Rob Kruf definitief ‘besmet ’met het wijnvirus. Na een kort verblijf in de horeca als restaurantmanager startte hij in 1997 als aRob1 (Small)dviseurverkoper bij Vinites. Aansluitend werd hij verantwoordelijk voor Australian Wine Connection (destijds een dochteronderneming van Vinites) in de functie van inkoper/ commercieel manager. “Ik had het genoegen om in die periode te werken met zeer inspirerende collega’s, waaronder Eddy de Boer, Mick Kooistra en Cathy Moerdijk, mensen met veel passie voor het vak; van hen heb ik dan ook veel mogen leren.” Anno 2007 trad Rob in dienst bij Jean Arnaud Wijncom als commercieel manager retail. “Ook hier trof ik wederom collega’s, zoals Jean-Marc van de Kant en Piet Rutten, met een passie voor wijn. Wat is ons vak toch mooi!” Drie jaar later werd hij benaderd door de directie van Delta Wines voor de functie van commercieel manager bij Coenecoop Wine Traders, gespecialiseerd in biologische, Fair Trade en Terra Vitis wijnen – een functie die hij tot op de dag van vandaag de dag met veel plezier bekleedt. “Daarbij gesterkt door een inspirerend team mensen, onder anderen de oud ‘wijnkoper van het Jaar’ Joris Snelten en collega Janetta Wanders.” Robs hobby’s zijn koken, wijn, tennissen “en alles wat te maken heeft met het Bourgondisch leven”. Over zijn culinaire combinatie schrijft hij het volgende. Ik heb mijn hart verpand aan Italië. Het mooie aan Italië is dat ieder gebied zijn eigen keuken en lokale wijnen heeft. In veel opzichten is het een groot ‘openlucht museum’, en hoe zuidelijker je komt hoe minder toeristen. ERob7 (Small)en verademing. Met genoegen denk ik terug aan een recent bezoek aan Florence, waar ik in een lokaal restaurant een overweldigende bistecca Fiorentina (puur bereid met wat zeezout, zwarte peper, rozemarijn, rucola en een scheutje olijfolie) nuttigde met een meer dan fantastische Brunello di Montalcino, de Capanna Sangiovese Grosso 2007 Riserva. ’t Is een van mijn favoriete wijn-spijscombinaties geworden. Tot mijn favoriete wijnen behoort ook de Emma Bonarda van Familia Zuccardi uit Argentinië. Een topwijn die bewijst dat de bonarda (toch weer een beetje Italiaans) wijnen kan geven die complex en elegant zijn. Ik proefde de Emma onlangs tijdens een van mijn kooksessies bij wijnbar-restaurant Dames Pellens in Rijsbergen (mijn thuisbasis), in combinatie met een overheerlijke gegrilde kalfslende op een aardappelblini met ratatouille, gepofte cherrytomaatjes en een antiboise. Heerlijk – en voor herhaling vatbaar in huiselijke gelederen!


 ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Reisreportage nieuw (Small)Nic1
ICI… NICE

. Je zou Nice allerlei bijnamen kunnen geven, bijvoorbeeld Glorie van de Belle Epoque (die duurde van 1860 tot 1914), Overwinteradres voor de Superrijken, Het Genua van Frankrijk of Strandstad van Boulevards en Promenades. Zelf zou ik Museum van de Rivièra kiezen. Niet alleen is deze stad, die de Grieken Nikaïa doopten (ofwel ‘Overwinning’), rijk aan Nic4uiteenlopende musea, de meeste overigens gratis, maar tegelijk is Nice een openluchtmuseum van architectuur en historie. Al deze aspecten komen samen op een heuvel achter het centrum, in de wijk Cimiez. Daar bevinden zich behalve Romeinse opgravingenNic3 (Small) (met gedecoreerde baden van marmer plus een amfitheater) en het Musée Archéologique, ook het imposante, paleisachtige Regina hotel, een prachtig Belle Epoque pand waar koningin Victoria en haar hofhouding bij herhaling logeerden (tegenwoordig is het een appartementencomplex). Iets verder de heuvel op, bij een olijfgaard, staat bovendien het Musée Matisse, een ruime, rode villa waar Henri Matisse (zelfportret) woonde tot zijn dood in 1954 (zie de rubriek ‘Galerie & Musea’). Voorts vind je in de nabije kerk Sainte-Marie-des-Anges een schitterend verguld altaar, terwijl op het kerkhof niet alleen Henri Matisse begraven ligt, maar tevens een andere beroemde lokale schilder, Raoul Dufy. Afdalend naar het Nic5 (Small)centrum over de Boulevard de Cimiez, kan het Musée National Marc Chagall worden bezocht. In het moderne gebouw zijn veel van Chagalls grote, symboolrijke schilderijen te zien (enkele staan in ‘Galerie & Musea’). Weer verder naar beneden ligt de driehoekige oude stad, Vieux Nice. Deze bestaat uit een spinnenweb van straatjes die soms net zo smal en hoog zijn als dieNic6 (Small) van het oude Genua. Doorgaans is de bouwstijl van de pastelkleurige panden is sowieso Italiaans. Want pas in 1860 werd Nice definitief Frans. Tussen het Place Garibaldi, een ruim plein (boven) met terrassen, galerijen en barokke panden waarop trompe l’oeuils werden geschilderd, en de zeekust verrezen behalve Nic_10 (Small)de kathedraal Sainte-Réparade nog twee kerken en vier kapellen. Alsmede een operagebouw en een viertal paleizen. Een daarvan, het Palais Lascaris (Rue Droite) fungeert als museum. In het tamelijk schemerige, koele interieur worden tussen dikke stenen muren o.a. enorme Vlaamse wandtapijten geëxposeerd, terwijl je ook antiek meubilair kunt bekijken en oude muziekinstrumenten, waaronder een viool d’amour uit 1667. Voorts werden nogal wat plafonds rijk bewerkt (boven). Een paar minuten lopen verderop ligt het Place Rosetti,waarop en waarbij diverse ijssalons gevestigd zijn. Bij die van Fenocchio staat men op warme middagen vaak dik in de rij. De grootste attractie van Vieux Nice is de Cours Saleya, waar van dinsdag tot en met zaterdag een Nic7 (Small)bonte groente-, fruit- en bloemenmarkt plaatsvindt, en op maandag een vlooienmarkt. Het langwerpige plein wordt geflankeerd door cafés en restaurants die veel van hun tafels op straat hebben staan. Daar een glas rosé drinken en het kleurrijke schouwspel gadeslaan is feest voor de ogen. In het verlengde van de markt, even voorbij de opera in westelijke richting, is een aardige wijnwinkel gesitueerd, Côté-Vin. Tussen de talrijke Provençaalse wijnen die daar worden verkocht, liggen enkele uit Bellet, het minigebiedje in de heuvels achter Nice. Sinds de herfst van 2013 Nic_11 (Small)wordt de oude stad van het moderne deel gescheiden door niet meer de Paillon, maar door de Promenade du Paillon, waarmee de rivier werd overkapt. De nieuwe promenade is een licht gebogen wandelpark van een kilometer lengte, met in het midden twee lage, spiegelende rechthoeken van Nic_12 (Small)water waaruit met regelmaat nevel en water worden gespoten. Een soort ‘bedriegertjes’ dus. Kinderen van elke leeftijd zoeken er verkoeling en dikwijls neemt men foto’s van vrienden en familieleden die als het ware staan op water. De noordzijde van het park wordt beheerst door alweer een museum, het Musée d’Art Moderne et Contemporain, kortweg MAMAC. In vier imposante torens van dertig meter hoogte worden daar eigentijdse kunstwerken tentoongesteld. De eigen collecte omvat o.m. sculpturen van Niki Sainte Phalle Nic_13 (Small)(zoals Fontaine aux quatre nanas, 1971-1979, rechts) en Amerikaanse pop art. Een extraatje vormt het trappenterras over de gebogen zijwanden. Dit beloont de klim naar boven met mooie stadsuitzichten. Achter het complex werd een reusachtig, dertig meter hoog stenen blokhoofd geplaatst, La Tête Carrée, ontworpen door Sacha Sosno. Het wordt ‘bewoond’ door de staf van de openbare bibliotheek. Halverwege en bezijden de promenade vind je het levendige stadshart van Nice, het Place Masséna. Dit bestaat uit een ruim, autovrij plein (er rijden wel trams), deels omgeven door statige, rood- en Nic_15 (Small)okerkleurige gebouwen met eronder galerijen en ervoor, op tien meter hoge, smalle pilaren een zevental zittende figuren (rechts). Deze worden ’s avonds verlicht en symboliseren de zeven continenten. De personen converseren, zo gaf hun schepper Jaume Plansa aan, over alleen vredige zaken. Aan de kant van Vieux Nice ligt een tweede, kleiner plein, het Place Charles-Albert. Dit heeft de vorm van een halve cirkel met in het midden een enorm standbeeld van Apollo boven het barokke Nic_16 (Small)‘Fontein van de zon’ met zijn vijf paarden. Het was Alfred Auguste Janniot die in 1956 dit monumentale werk creëerde. Loop je vanaf het Place Masséna een stukje in noordelijke richting, over de Avenue Jean Médécin, dan komt al snel de Russisch-orthodoxe kathedraal Saint-Nicolas in beeld. Deze werd begin 20e eeuw gebouwd door tsaar Nicolaas II. Russische aristocraten kwamen toen frequent naar Nice. Tussen 19094 en 1907 reed zNic_17 (Small)elfs een exprestrein naar St. Petersburg. Na negen jaar was kerkgebouw eindelijk gereed: het grootste in zijn soort buiten Rusland. Heden ten dage contrasteert de weelderig gedecoreerde, barokke kathedraal met zijn goudgroene torens en bruinrode baksteen sterk met de kale flat- en kantoorgebouwen er omheen. In feite is het een religieus en architectonisch museum. Vanaf het Place Masséna loopt westwaarts de drukke winkelstraat Rue Masséna, waar ook veel eetgelegenheden bezoekers hopen te trekken. Luxe, in de vorm van mondaine mode, wordt volop aangeboden op de Avenue de Verdun (langs de Promenade du Paillon). De straat mondt uit in de beroemde Promenade des Anglais. Deze ruim anderhalve Nic_19 (Small)kilometer lange kuststraat ontstond vanaf 1822, werd diverse keren verbouwd en verbreed, en kreeg zijn huidige naam in 1844. Welgestelde Engelsen kozen Nice namelijk als overwinteroord. Het eerste hotel, Victoria, verrees er in 1858 (huidige naam West-End), het tweede, Royal, in 1905 (bestaat nog, zij het als vergane glorie, alleen de locatie verdient een aanbeveling). Anno 1913 werd langs de boulevard het beroemdste, meest luxueuze hotel van de hele Côte d’Azur geopend, Negresco. Voor de koepel daarvan tekende niemand minder dan Gustave Eiffel. Het glorieuze, neoclassicistische paleispand, dat tot historisch monument werd verklaard, telt bijna 120 comfortabele kamers en heeftNic_20A (Small) meer dan 250 mensen in dienst. Legendarisch is de eigen kunstcollectie, waarvan een klein deel te zien is in de ronde, door witte pilaren omgeven salon royal, direct achter de lobby (foto rechts). Het hotel werd genoemd naar zijn stichter, de Roemeen Henri Negresco. Veel plezier beleefde hij niet aan zijn creatie, want in 1914 brak de Eerste Wereldoorlog uit en bleef zijn rijke clientèle weg. De huidige eigenaresse, sinds 1957, is Jeanin Augier die haar etablissemeNic_22 (Small)nt zijn volle glorie teruggaf. Het Negresco heeft ook een fameus restaurant, Chantecler (dinermenu ruim €100). In de schaduw van het hotel kan het zoveelste museum worden bezocht, Villa Masséna (onder). Achter de Genuese gevel daarvan ontdekt de bezoeker Nic_21 (Small)enkele uitbundig gedecoreerde salons, geschilderde portretten (inclusief manshoge van keizer Napoleon en koningin Victoria), affiches uit de Belle Epoque, sublieme vazen, fresco’s en een mooie mozaïekvloer, die van La Grande Galerie. Rozenstruiken geven kleur aan het parkje ervoor en ernaast. Achter de villa, in de Rue de France, rijzen fraaie witte appartementsgebouwen met donkerblauwe schermen omhoog, wederom herinneringen aan de Belle Epoque. VerdNic_25A (Small)erop langs dezelfde straat en dan een via een slingerweg omhoog, bereik je het Musée des Beaux-Arts (weinig parkeerplaatsen, alleen op straat). Het gebouw, een monumentale villa met dito trap, herbergt werken van o.a. plaatselijke kunstenaars, waaronder Jules Chéret en Raoul Dufy (zie ‘Galerie & Musea’). Zij lieten zich niet alleen inspireren door de stad zelf en het destijds idyllische achterland, maar ook door het licht. Of, zoals Henri Matisse het verwoordde:’Toen ik me realiseerde dat ik dit licht elke ochtend zou zien, kende mijn geluk geen grenzen.’

Nic_26 (Small)


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
. Dat Marlborough het belangrijkste wijngebied van Nieuw-Zeeland werd, waar vorig jaar bijna 77 procent van Bran12 (Small)alle wijn werd geproduceerd, en tegelijk sauvignon blanc de nummer één variëteit met 72 procent van de totale aanplant, is te danken aan één domein, Brancott Estate. Waarvoor het terrein – toen nog velden waar schapen graasden – in 1973 gekocht werd door de eigenaren Profiel hoog klein (Small)van het wijnhuis Montana. Dat vervolgen handmatig de eerste druivenstokken liet planten, voornamelijk van sauvignon blanc (zie de zwart-wit foto). Aanvankelijk werden de mensen van Montana voor gek verklaard: de noordelijk op South Island gelegen streek zou te veel koel en te droog zijn voor druiventeelt. De sceptici kregen zelfs gelijk, tijdelijk althans, want na een jaar ging 80 procent van de plantjes verloren vanwege gebrek aan water. Bran2 (Small)Niet voor niets draagt de regionale hoofdstad Blenheim als bijnaam The Sunshine Capital. Irrigeren echter bracht uitkomst. En de toenmalige directeur van Montana bewees zijn visie met de uitspraak “wines from here will be world famous”. Decennia lang werden de wijnen van Brancott Estate verkocht onder het merk Montana. Maar nadat dit wijnbedrijf, ’s lands grootste, eerst was overgenomen door Allied Domecq (2002) en daarna door Pernod RicBran8 (Small)ard (2005) besloot men deze naam te vervangen door die van Brancott Estate. Een van de redenen was dat in Amerika verwarring bestond vanwege de staat Montana – die allesbehalve met wijn wordt geassocieerd. Voor Brancott Estate, dat over een prachtig proeflokaal beschikt op een heuvel bij de oorspronkelijke wijngaard (foto boven), worden tegenwoordig druiven verwerkt van zowel zo’n 1100 hectare eigen grond als 400 contracttelers. De op het eiland Tonga geboren global brand ambassador Jim Robertson (links) onthult dat jaarlijks met alleen al Sauvignon Blanc ongeveer twaalf miljoen flessen worden gevuld én verkocht. Bran9 (Small)De benodigde druiven komen uit drie zones binnen Marlborough die alle bepaalde elementen bijdragen. Wat weer verklaart waarom de Brancott Estate Sauvignon Blanc 2014 (“een van de beste jaren ooit”) zo expressief en hoogwaardig is. We ruiken buxus en groen fruit, proeven grassigheid, frisse citrus en groene vruchten plus wat mineraligheid in een opwekkend geheel dat niet te schraal noch te licht smaakt. Voor zo’n volumewijn is-ie opmerkelijk goed. En tegelijk betaalbaar: distributeur Albert Heijn, www.ahl.nl, rekent €7,99 (te koop in 314 winkels). Terzijde meldt Jim Robertson (1953) dat duurzaamheid bij Brancott Estate hoog in het vaandel staat: de winery beschikt over alle mogelijke certificaten, heeft Nieuw-Zeelands grootste organische wijngaard, en overal wordt zowel gewerkt met zelf bereide compost als met onkruid tussen de rijen door. Voorts plantte men zo’n 70.000 bomen rond de druivenakkers, werd een speciaal soort valk geïntroduceerd en doet Brancott Estate zowel aan het recyclen van water als aan het heel precies en zuinig gebruiken daarvan “because our wines are really made in the vineyard”.


 

 NOS1 (Small)

VINOSTALGIE (32)
Ooit was Nice een belangrijke verschepingshaven voor wijn, maar tegenwoordig wordt er meer wijn gedronken dan verzonden. De enige wijnbouw ter plekke vindt nog plaats op heuvels direct achter de stad, binnen het slechts 50 hectare tellende gebiedje Bellet, waar tien producenten actief zijn.


. De variëteit pinot blanc is verwant aan pinot noir en pinot gris. Zijn oogstvolume kan PB1 (Small)aanzienlijk zijn en ook regelmatig, want deze druif is redelijk bestand tegen plantenziekten en nachtvorst. De Franse aanplant vind je voornamelijk in Alsace. In Duitsland en Oostenrijk noemt men hem weissburgunder, in Italië pinot bianco.

DRUIF-4 (Small)Grond, klimaat en opbrengst per hectare bepalen wat voor soort wijn ontstaat: een zacht frisse, vriendelijke, niet al te uitgesproken soort of een met meer klasse en karakter. Ook de manier van wijnbereiding heeft invloed: in Duitsland ontdekte men dat gisting en rijping op vat tot imponerende resultaten kan leiden. 18-355-DumoulinVeel pinot blanc wordt in Alsace overigens me succes gebruikt voor mousserende Crémant d’Alsace. Een variant van pinot blanc is auxerrois, die een wat vollere, zachtere wijn geeft. Vooral in Alsace en Luxemburg kom je auxerrois nog wel eens tegen, net als in onze provincies Limburg en Zeeland.
Soorten Pinot Blanc
Een ster staat voor goede tot zeer goede gemiddelde kwaliteit: Duitsland (in onder andere Baden worden prachtige Weissburgunders gemaakt)*, Frankrijk (Alsace)*, Italië (vooral in Trentino Alto Adige)* , Luxemburg*, Nederland (auxerrois is een specialiteit van De Kleine Schorre op Schouwen-Duiveland, samen met pinot blanc zelf)*, Nieuw-Zeeland*, Oostenrijk (waar men er ook rijke zoete wijnen van vervaardigt, alsmede Sekt)*, Verenigde Staten, Canada (Okanagan Valley vooral)*.
Pinot Blanc smaakt lekker bij
SCHAAL- EN SCHELPDIEREN – dim sum, garnalen, gebakken mosselen .
GEVOGELTEkippenlevers, kippenragout.PB10 (Small)
VLEEScharcuterie, crudités/rauwkost, ham, rillettes, zuurkoolschotel.
GROENTE, HARTIGE TAARTEN EN SOEPasperges, groentetaart, komkommersoep, ovenschotel van groente, paddenstoelensalade,pompoensoep, quiche lorraine, uientaart.
PASTA – pizza met groente of vis, tagliatelle met ham-preisaus.
KAASBeaufort, Edammer (jonge), kaasfondue, kaaskroketten, Kernhem, Port Salut, Maroilles, raclette, Saint-Paulin.

 

. ‘Toen ons bedrijf in 2004 verkocht werd, waren we kapot, emotioneel althans – maar we hadden een zak met geld.’ Aan het woord is Tim Mondavi die vertelt over de verkoop van de Robert Mondavi Winery en de aankoop van zijn Continuum Estate daarna. Tim is een van Robert Mondavi’s zonen en was dertig jaar werkzaam als wijnmaker in Napa Valley op zowel de eigen winery als op het beroemde dochterbedrijf Opus One. Voor Continuum kocht hij grondMon2 (Small), waaronder zo’n 24 hectare met druivenstokken, op Pritchard Hill, hoog boven de valleivloer, zo’n 600 meter boven Oakville (waar zijn vader diens beroemde winery bouwde). De grond is ijzerhoudendProfiel breed klein (2) vulkanisch en de zonne-expositie perfect. Bovendien heerst er een gematigd micro-klimaat, minder warm en minder koel dat in het eigenlijke dal. De aanplant bestaat uit vier Bordeaux-variëteiten, met in de hoofdrol cabernet sauvignon en opvallend sterke bijrollen voor cabernet franc plus petit verdot, en een net zo opmerkelijke schaarse aanwezigheid van merlot (slechts 2 procent in de jaargang 2011). Ze geven een lage opbrengst per hectare en worden vergist in een functionele kelder met zowel houten gistkuipen als betonnen tanks. ‘We produceren één wijn’, stelt Tim (1951), ‘en onze focus is kwaliteit.’ Geholpen door zijn eigen kinderen is hij extreem succesvol in zijn streven: Continuum levert een icoonwijn van eenzelfde kwaliteit als bijvoorbeeld Opus One of een grote Médoc uit Bordeaux. Na eerst een schilweking van ongeveer een maand en vervolgens een vatlagering van circa anderhalf jaar ontstond de complexe en tegelijk verleidelijke Continuum 2011 die zowel beschaafd als krachtig is, met nuances van mild kruidige roostertonen, rijp besfruit, zwarte vruchten, donkere aroma’s en een subtiele, fraaie frisheid die de alcohol tegenspel geeft, terwijl de afdronk minutenlang duurt. Prachtig, prachtig – en prijzig. Mede gezien het bescheiden volume, ongeveer 36.000 flessen, en de grote vraag kost een enkele fles €188,03 bij importeur www.winecompanions.nl. Veel geld, jazeker , maar voor een fles Château Mouton-Rothschild uit hetzelfde jaar betaal je dik boven de €300. Ook in wijnland geldt een relativiteitstheorie.

 

Etiket (Small)
De Canadees Wayne Gretzky wordt beschouwd als de beste ijshockeyer aller tijden. Zoals veel rijke sporters heeft ook hij zijn geld belegd in het maken van wijn. Hij doet dat op drie verschillende locaties. In Niagara-on-the-Lake in Oost-Canada, in Okanagan Valley in West-Canada en in Sonoma, Californië. Waar hij wijnen maakt van cabernet sauvignon en chardonnay, terwijl hij in Niagara naast verschillende witte en rode wijnen ook ijswijnen produceert. Aldus de toelichting van Bert Wentzel, bertwentzel@hetnet.nl, die dit label aantrof in zijn omvangrijke verzameling.

 

 [socialring]

 

 

Disclaimer. Alle afgebeelde foto’s op deze website zijn afkomstig van de auteur zelf of werden rechtenvrij c.q. met toestemming verkregen van wijnproducenten, wijnorganisaties, wijnhandelaren, promotiebureaus, streek- en landenorganisaties, toeristenbureaus en andere betrokkenen.