*** DE WIJNKOPER VAN HET JAAR ***

. Alleen al het aantal vondsten en andere wijntips die ik door de tijd heen van deze importeur heb gepubliceerd, doen begrijpen waarom hij mijn 29e wijnkoper van het jaar is. Te weten Ruud Heuvelmans, directeur en voor een klein deel mede-eigenaar van wijnhandel Léon Colaris in Weert. Kwaliteit is waar hij voortdurend naar streeft, in de eerste plaats wat betreft het omvangrijke assortiment. Het selecteren, zo stelt Ruud (1963), ‘geschiedt eerst op de kwaliteit, de puurheid van het product (een kleine oneffenheid in de wijn op jonge leeftijd kan grote gevolgen hebben voor zijn verdere ontwikkeling) en pas daarna kijken we  naar de prijs. We zijn op zoek naar pure, zuivere wijnen, met rijpe tannines als het rode zijn, frisse zuren; en natuurlijk moeten de wijnen authentiek zijn voor de streek waar ze vandaan komen.’

Kandidaatwijnen worden intern gekeurd door  een select groepje. Hoe ze worden gevonden?  ‘We informeren altijd bij serieuze en goede wijnmakers naar aanbevelingen voor wijnboeren uit de buurt of een ander gebied. Zo tipte Allesandro Landini van Fattoria Viticcio ons onlangs Casa di Terra in Bolgheri, een voltreffer. Domaine de Courteillac werd ons in 1987 al aangedragen door François Mitjavile van Château Tertre Roteboeuf. Verder gaan de Guide Hachette en Gambero Rosso altijd mee tijdens wijnreizen. Ook de internationale wijnbladen worden doorgespit. En we krijgen tips van klanten die wijnen aanbevelen. Zo hebben we Domaine des Graves d’Ardonneau vorig jaar ontdekt door een tip van een klant uit Weert zelf. De jaargang 2011 staat nu met twee keer een Coup de Coeur, voor beide witte wijnen, in de Guide Hachette.‘ Ruud (1963, ‘gelukkig getrouwd, trotse vader van een dochter en twee zonen’) werd gegrepen door wijn op de Middelbare Hotelschool te Heerlen toen in 1984 een reis gemaakt werd naar naar de Bourgogne en Champagne. Hij plukte mee, in de regen, bij André Besson in Fuissé, wat mede de aanleiding was voor Jacques van Pol, de toenmalige eigenaar van Léon Colaris, om hem twee jaar later aan te nemen als verkoopmedewerker. André Besson stond namelijk in de wijnlijst van Colaris.

Ruud (ruud@colaris.nl) leerde veel van Jacques van Pol, nu met pensioen, en werd in 1994 Vinoloog van de Wijnacademie. Kwaliteit is niet alleen aanwezig in Ruuds wijnassortiment, ook in de contacten die hij met de wijnbouwers onderhoudt. ‘We hebben een uitstekende band met kleine, individuele wijnmakers die honderd procent gaan voor kwaliteit en geen concessies doen. Ook willen we met producenten een band opbouwen en een relatie voor jaren. Zo werken we bijvoorbeeld ruim veertig jaar met Château La Tour de By, dertig jaar met de Lirac van Maby en dertig jaar met François Mitjavile.’ Voorts is er kwaliteit in talrijke mailings die Ruud grotendeels zelf schrijft. Terwijl hij daarnaast, vooral via proeverijen, persoonlijke contact heeft met tal van particuliere relaties (waarvan Léon Colaris er zo’n zesduizend heeft) en met zowel de horecabedrijven aan wie geleverd wordt (een stuk of vijftig) als de bedrijven voor relatiegeschenken. Voorts is ook de (bezorg)service van Colaris uitstekend. In 2006 werd de Weertse firma opgenomen in de Baarsma Groep, ‘maar tot op heden ben ik helemaal vrij om mijn eigen beleid te bepalen, zowel in de inkoop als de verkoop.’ Dat dit nog lang zo moge blijven – en de meervoudige kwaliteit dus ook.

Uit de Colaris collectie heb ik een aantal wijnen geselecteerd die als representatief kunnen worden beschouwd. De vermelde prijzen zijn in de meeste gevallen tijdelijke aanbiedingen.
Grüner Veltliner Von den Terrassen 2011, Ehmoser
Hartige en tegelijk sappig fruitige wijn, breed inzetbaar; om met volle teugen van te genieten, €8,75.
Sauvig
non Blanc Reserva 2011, Tamaya – Expressieve en levendige Chileen, met ook perzik en grapefruit, heel verfrissend en verleidelijk, €8,75.
Riesling Grauschiefer 2011, SchmitgesKnisperend frisse Mosel, mineralig, elegant, met wit fruit, en loepzuiver, €9,50.
Saint-Véran “La Côte” 2011, Domaine de la Creuze Noire
Charmante, zacht fruitige blanke Bourgogne, €11,95.
Château des Chapelains Prélude 2010, Sainte-Foy Bordeaux
– Onbekende en daardoor betaalbare rode Bordeaux die trakteert op besfruit, laurier en een zachte kruidigheid, €6,50.
Château la Roque de By 2009, Médoc
–  Superieure tweede wijn van het superieure Château La Tour de By: toastig, bessig, met ook zwart fruit en een dropje, €10,50.
Brouilly 2011, Jean-Marc Laforest
Hele beste Beaujolais, flink fruitig en prettig gevuld; koel schenken is essentieel, €9,50.
Lirac La Fermade 2010, Domaine Maby
– Vlezig, vriendelijk gekruid, met zondoorstoofd fruit en evenwicht, een rode Rhône van niveau, €10,50.
Syrah Gran Reserva 2010, TamayaVerleidelijk, aromatisch geheel van zwarte en andere bessen, samen met kruidig hout en een roostertoontje, wondermooi bij wild, €12,50.
Merlot Reserve 2011, Veenwouden
Machtig mooie Merlot uit het Kaapse Paarl; komt gul, breed en krachtig in de mond, met toastachtig hout, laurier en het allerrijpste fruit, €16,75.
Meer info via www.colaris.nl of de banner.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

 

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


MINNESOTA

. Vraag: welke attractie in de Amerikaanse staat Minnesota trekt meer bezoekers dan Disneyland en de Grand Canyon samen? Antwoord: de Mall of America die jaarlijks door 42 miljoen mensen wordt gezocht. Dit even bezuiden Minneapolis gelegen (in de zuidelijke voorstad Bloomington) overdekte complex heeft niet alleen 520 winkels, maar ook een aquarium, bioscopen, een trouwkapel  en alle mogelijke eetgelegenheden (waaronder de voortreffelijke Napa Valley Grill, zie de rubriek ‘Aanbevolen restaurants’), allemaal gelegen rond een enorm pretpark waar kinderen zich dagenlang kunnen vermaken. Niet voor niets liggen rond de mall, Amerika’s grootste, flink wat hotels waar talrijke families logeren. Een daarvan is het prettige, ruim vierhonderd kamers tellende Radisson Hotel Bloomington by Mall of America, www.radisson.com/bloomingtonbymoa, dat binnen speciaal voor kinderen over groot waterpark beschikt. Tijdens rondje door het winkelcentrum, een kilometer voor elke verdieping, zie je ook nog driehonderd bomen en dertigduizend planten. Vooral kleding, relatief laag geprijsd, want er wordt géén sales tax geheven, is bij winkelende vrouwen zeer in trek. Minneapolis zelf, gelegen aan de Mississippi (die meer dan 1100 kilometer door Minnesota stroomt en daar ook ontspringt) is een buitengewoon plezierige stad met veel cultuur. Je vindt er vijftig musea en na  New York City de meeste  theaterstoelen per inwoner; alleen al het fraaie plaatselijke Guthrie Theater heeft drie grote zalen. Wekelijks vindt bij het theater een grote farmer’s market plaats (foto rechts), een soort luilekkerland waar allerlei verse waren en ambachtelijk bereide producten worden aangeboden. Binnen Minneapolis, waar je op allerlei openbare locaties fietsen kunt huren, lopen ook 125 km fietspaden, reden waarom Minneapolis werd uitgeroepen tot best bike city van de Verenigde Staten. De stad kwam eerst tot bloei als opvangsthaven voor gekapte boomstammen en daarna als centrum voor graanverwerking. Een halve eeuw lang stond ’s werelds grootste flour mill (tarwemolen) samen met meer dan veertig andere in Minneapolis. Een daarvan fungeert tegenwoordig als het Mill City Museum. Er vlakbij kun je via een kromme stenen boogbrug over de Mississippi en een nabije waterval wandelen naar de oostoever. Langs de kade daar floreren cafés en restaurants (een gids beschreef dit stadsdeel als ‘a secret city in a secret city’) en wie geïnteresseerd is in wijn, zal bij het achterliggende Surdyk’s de ogen uitkijken, gezien de fenomenale collectie die deze wijn- en kaaswinkel voert. Terug op de andere oever, aan de rand van  downtown Minneapolis is een imposante verzameling moderne kunst bijeengebracht in het Walker Art Center (zie ‘Galerie & Musea’). En er tegenover heeft men de Minneapolis Sculpture Garden aangelegd waar werken staan van o.a. Henri Moore. De opvallendste creatie, waarvoor vaak trouwfoto’s worden gemaakt, toont een 650 kilo wegende rode kers op een gebogen lepel en heet Spoonbridge and Cherry. Een ander populair park is dat van de Minnehana Falls, een kleine waterval. Overigens vliegt Delta dagelijks vanuit Amsterdam naar de luchthaven Minneaoplis-Saint Paul, die dit jaar door lezers van Travel + Leisure werd uitgeroepen tot de aantrekkelijkste van het land. Het loont ook de moeite om naar het nabije Saint Paul te gaan, alleen al om indrukwekkende state capitol te zien, een van Amerika’s mooiste. In stad staat ook een grote kathedraal waarvoor de St. Pieter van Rome als model heeft gediend. Het gebouw biedt plaats aan drieduizend mensen. Charles Schulz, de tekenaar van de strip Peanuts werd in Saint Paul geboren, dus heeft men en klein park aangelegd met enkele sculpturen van zijn creaties. De stripartiest woonde, net als de gouverneur, langs Summit Avenue, een straat met prachtige panden, hoog boven de Mississippi. Voor het stillen van de lekkere trek is Mickey’s Diner het beroemdste adres ter plekke. Het wagonachtige etablissement werd zelfs als decor gebruikt in diverse films. Als logeeradres voor beide steden verdient het designhotel Aloft een aanbeveling. Het staat aan de rand van downtown Minneapolis, vlakbij het Guthrie Theater, en beschikt over aantrekkelijk ingerichte, ruime kamers en een parkeergarage (tegen betaling). Ook de staf is buitengewoon vriendelijk en behulpzaam..Toen mijn huurauto een lekke band had, werd deze door de chef onderhoud van het hotel persoonlijk vervangen. Website www.starwoodhotels.com (tabblad Aloft). Direct westelijk van Minneapolis liggen enkele van de ruim tienduizend meren die de staat telt. Langs een van de grootste, het grillig gevormde Lake Minnetonka dat een oeverlijn van bijna 190 kilometer heeft, hebben we ontspannen geluncht temidden van watersporters. Dit was bij Lord Fletcher’s in Spring Park,  waar de – tamelijk neutraal smakende – zoetwatervis walleye de specialiteit is. Vanuit Minneapolis and Saint Paul kun je ook dagtochten maken naar een aantal wineries. Jazeker, Minnesota (www.exploreminnesota.com) heeft een bloeiende, groeiende wijnindustrie die zijn bestaansrecht ontleent aan een reeks winterharde druivenrassen, waarvan de meest aangeplante door de staatsuniversiteit werden ontwikkeld. Ze groeien op zo’n 800 hectare. Bovendien ‘importeren’ veel wijnbedrijven druiven, most of wijn uit andere staten, waaronder Californië, dikwijls om die te mengen met de eigen oogst. We gaan dus westelijk naar het rivierdorp Stillwater dat al jaren ‘the best small town of Minnesota’ wordt genoemd. En dat behalve zijn aardige, kleurrijke centrum ook een hoog gelegen, historische villawijk heeft met een handvol mooie bed & breakfasts (foto rechts). Dankzij een florerende timmerhoutindustrie was Stillwater ooit het welvarendste stadje van heel Amerika, en dat is nog altijd te zien. Wijn kun je er proeven in de hoofdstraat, bij de coöperatie Northern Vineyards. Geen van de wijnen echter verdient een beter predicaat dan ‘interessant’. Als je afzakt in zuidelijke richting, langs de rivier St. Croix (waarnaar een resistent druivenras werd genoemd) tot deze in de Mississippi opgaat, kom je in het landelijke Hastings. Het plaatsje zelf heeft niet heel veel te bieden, maar op pakweg vijf minuten rijden in zuidelijke richting is daar wel Minnesota’s eerste, dus oudste wijngoed gesitueerd, Alexis Bailly . Dit dateert uit 1973 en produceert, van winterharde variëteiten, vloeit een royale reeks wijnen, met als beste de alom terecht geprezen rode Voyageur. De op vlak terrein gelegen bezitting wordt overigens enthousiast geleid door een vrouw, Nan Bailly. De Mississippi verder volgend brengt ons naar alweer een rivierdorp, Red Wing. Waar je ’s werelds grootste laars kunt bekijken, in de winkel van het lokale, internationaal bekende  laarzenmerk Red Wing. Het plaatsje, tevens bekend om zijn aardewerk, heeft een vrij levendig centrum met als belangrijkste gebouw het op een hoek gelegen, uit 1875 stammende, gerenoveerde St. James Hotel. Lekker lunchen kun je daar in stijl. Of juist ontspannen, met pizza’s uit de steenoven, op achterterras van Falconer Vineyards, in heuvels op enige afstand van de dorpskern. Proeven ter plekke is uiteraard ook mogelijk. De grijs bebaarde John Falconer heeft als specialiteit krachtige, zoete Portachtige producten, maar maakt ook min of meer droge wijnen die bij zijn pizza” s kunnen worden gedronken.. Pal westelijk van Red Wing, langs de snelweg die terugvoert naar Saint Paul, bestaat nog een mogelijkheid om wijn te keuren. Namelijk in Cannon Falls, een forensendorp met bakstenen panden en enkele antiekwinkels plus galerieën. Middenin het plaatsje drijft de Cannon River Winery een groot proeflokaal, waar vooral de droge witte wijnen als de West 7th White het ontdekken waard zijn. Grote delen van Minnesota’s noordelijke helft bestaan uit pijnwouden plus duizenden grote en kleine meren. Het midden en zuiden van de deze staat – haast 5,5 maal Nederland met een kleine zes miljoen mensen, waarvan circa 65 procent woonachtig in en rond Minneapolis-Saint Paul – bestaat uit enorme, licht golvende landerijen waar o.a. maïs, sojabonen en suikerbieten worden geteeld. Hier en daar zowaar gecompleteerd door wijndruiven. Zoals bij het stille, kleine Delano waar de gastvrije Mike en Katie Dickerman het wijnbedrijf Woodland Hill begonnen en vooral van de blauwe marquette een aardige, op vat gelagerde wijn vervaardigen, Vinny’s Red. Mede voor de wijn rijden we nog weer verder, zo’n anderhalf uur in zuidwestelijke richting, naar New Ulm. Want daar bevindt zich een van de aantrekkelijkste en meest actieve domeinen van de staat, Morgan Creek Vineyards. Heel rustig en landelijk gelegen (foto rechts), met een patio en een steenoven – en een aantal heerlijke wijnen, witte en rode. Van bekende variëteiten (als gewürztraminer waarvan het bevroren sap uit de staat Washington komt) en minder bekende (als frontenac gris, marquette, seyval en st. croix). De familie Marti – vader Georg (foto), moeder Paula en zoon Adam – leidt het bedrijf met veel enthousiasme en organiseert ook alle mogelijke evenementen, waaronder concerten. Het stadje New Ulm zelf, dat in 1857 door Duitse immigranten uit Chicago en Cincinnatti werd gesticht, als een soort utopia, kent een vriendelijke, landelijke sfeer en heeft als bijnaam de ribbelstad. Want parallel met rivier werden de huizen op lage, brede terrassen gebouwd. Het plaatsje is in trek bij weekenders uit Minneaoplis-Saint Paul, bij bierliefhebbers (vanwege de plaatselijke succesvolle brouwer Schell, al zes generaties een familiebedrijf, zie de tuinfoto links) en bij geschiedenisvolgers. Want hier, zo zien we ook op een schilderij, werd in 1862 de grootste slag geleverd tussen de blanke pioniers en  de Dakota indianen. Op de hoogste ‘ribbel’ staat het Hermann Monument, gewijd aan en Duitse veldheer die in het jaar 9 met succes de Ro-meinen bestreed. Het monument kan worden beklommen en geeft van boven een wijds uitzicht over de vooral groene omgeving en over downtown New Ulm, waar 27 historische panden staan. Niet ver van het centrum kun je plezierig oivernachten in de historische ogende, bekroond bed & breakfast Bingham Hall, www.bingham-hall.com. Die werd uitgeroepen tot ‘best of the Midwest’ – een predicaat dat we graag toekennen aan eigenlijk aan véél aspecten van het mooie Minnesota..

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

 . Een overstelpend aantal bekroonde wijnen, export naar meer dan vijftig landen en een reeks indrukwekkende persoonlijke onderscheidingen maken sir George Fistonich tot een van ’s wereld meest succesvolle wijnproducenten. In Nieuw-Zeeland oogstte hij vijftig jaar geleden  zijn eerste wijn van een gepacht perceeltje ( 0,2 hectare) bij Auckland. Vandaag de dag betrekt zijn bedrijf, Villa Maria, druiven van zo’n 1500 hectare, terwijl het tevens beschikt over twee moderne keldercomplexen, een op North Island bij Auckland (niet ver van het vliegveld, zie foto), en een op South Island, in het beroemde gebied Marlborough (foto helemaal beneden). Hij heeft bovendien uiterste talentvolle, gedreven mensen in dienst, waaronder drie van de zes Masters of Wine die Nieuw-Zeeland telt. George (deze maand 74) stelt dat het grote Villa Maria eigenlijk opereert ‘als een boutique winery’. Met veel aandacht voor individuele percelen en wijngaarden, veel handwerk en vaak drie plukgangen ‘’om op het juiste moment de juiste druiven met de juiste rijpheid te oogsten’. De uit een Kroatische familie afkomstige wijnbouwer heeft  ook altijd een progressief beleid gevoerd. Al in een vroeg stadium begon hij met blauwe druiven en was ook een van de eersten, we praten over 1986, om een Pinot Noir bekroond te krijgen op een Australisch wijnconcours. Vandaag de dag bestaat ongeveer 15 procent van Villa Maria’s volume uit rode wijnen. Met allerlei druivenrassen werden en worden ook proefnemingen gedaan, soms heel succesvol, zoals met de witte arneis uit Piemonte. Het bedrijf nam voorts  als een der eerste ter wereld voorgoed afscheid van de kurk en stapte voor al zijn producten definitief over op de schroefdop. Dit gebeurde tien jaar geleden. Een foto van George voor een kelder deur met daarop Cork Free Zone werd wereldwijd verspreid. In de zojuist verschenen, boeiende biografie The Winemaker – George Fistonich and the Villa Maria Story wordt Hugh Johnson nog geciteerd, die tijdens een schroefdoppresentatie in Engeland zei: ‘Als honderd jaar geleden schroefdoppen beschikbaar waren geweest, stel je dan eens voor welke fantastische wijnen we nu zouden drinken.’ Samen met George, die op wereldtournee was en even langs kwam in Abcoude, heb ik een reeks recente wijnen geproefd – en eigenlijk zelden zo’n consistent hoge kwaliteit ervaren. Met ‘zuivere, toegankelijke, goede en redelijk geprijsde wijnen’ hebben George en diens team Villa Maria groot gemaakt. Niet alleen met superieure Sauvignon Blancs, maar ook met minder bekende witte en rode soorten, inclusief innovatieve. De proeverij begon met de voor Nederland vrij nieuwe Villa Maria Light Sparkling Sauvignon Blanc 2011, een droge tegenhanger van Prosecco: heerlijk fris, parelend en voorzien van zowel grassigheid als groen fruit. Ideaal als aperitief. Deze licht bubbelende, uit het zonnige en toch koele Marlborough afkomstige wijn wordt voor 9 à 10 euro door wijnspeciaalzaken verkocht, via LFE. Superieur waren ook de gewone, stille versies van Sauvignon Blanc. Waaronder de van asperges en milde citrus voorziene Sauvignon Blanc Private Bin 2012 die gewoonlijk €8 à €9 kost en verkrijgbaar is bij o.a. C1000, Coop, Deen, Dirck III (zie de banner), Hoogvliet, Jumbo (doet er een leuke receptenactie mee, samen met restaurateur Peter Lute), Mitra, Plus en Vomar. Voorts is er nog wat intensere Sauvignon Blanc Cellar Selection 2011 ã €14,99 (richtprijs). Het ontdekken waard zijn tevens de zeer sappige, levendige Sauvignon Blanc Wairau Valley Reserve 2011, waarvoor doorgaans €17,99 wordt gerekend, en de rijk geurende, expressieve Sauvignon Blanc Graham Single Vineyard 2011, afkomstig van een wijngaard vlak bij zee, en meestal €19,99 kostend. Een andere super-Sauvignon, eveneens gemaakt in Marlborough, is de Sauvignon Blanc Clifford Bay Reserve 2011. Tegelijk fris, vitaal en ferm, met een aantrekkelijk, intens aroma van asperges andere plantaardige elementen, terwijl sappig fruit van o.a. limoen en wat kruisbes evenmin ontbreekt. Pure perfectie. De wijn wordt voor €17,29 aangeboden door Plus. En dan de rode wijnen, allemaal sappig, met zachte tannines. ‘We streven naar zuivere, goede,  toegankelijke rode wijnen die ook jong al lekker zijn’ stelt George, ‘en geven ze dus een zachte kelderbehandeling’. Zwarte kersen en ander fruit zijn volop aanwezig in de Pinot Noir Cellar Selection 2009 die in de winkel €17,99 kost. Zo mogelijk nog verleidelijker, met ook meer kracht en concentratie  smaakt de Bourgogne-achtige Pinot Noir Reserve 2009 à €24,99. Terwijl gul sap, besfruit, zwarte vruchtjes en wat laurier de levendige, op €24,99 getypeerde Cabernet Sauvignon Gimblett Gravels Reserve 2009 typeren, een wijn uit Hawke’s Bay. Villa Maria? Minstens zo passend zou Viva Maria zijn.

 

 . Over kurken gesproken. Vorige maand trof ik op proeverijen vier keer in anderhalve week flessen aan die bedorven waren door ‘kurk’. Alle van recente jaren, uit respectievelijk Bordeaux, Californië en Zuid-Afrika. Ooit heb ik op het symposium Kurk of geen kurk (geïnitieerd do door de organisatie van gezamenlijke wijnhandelaren, de KNVW) een technisch directeur van Amorim, ‘s werelds grootste kurkproducent, een lang verhaal horen houden over het uitbannen van ‘kurk’ tijdens de fabricage. Maar toen ik de Portugees vanuit de zaal vroeg of Amorim in het vervolg dus de kwaliteit van kurken wereldwijd zou garanderen, riep hij verontwaardigd met luide stem, en ik citeer letterlijk:‘We don’t guarantee nothing!!!‘. Geen wonder, het bedrijf zou waarschijnlijk al failliet zijn geweest.

. De wijnpersoonlijkheid die deze maand zijn favoriete wijn-spijscombinaties onthult, is Corné Konings. Na het afronden van de Hotelschool werkte Corné o.a. ‘bij inspirerende restaurants’ zoals De Swaen te (Oisterwijk), Vreugd en Rust (Voorburg) en De Karpendonkse Hoeve (Eindhoven). Daarna ging hij richting inkoop wijn bij de horecagroothandel ISPC. Zijn volgende werkgever werd Great Grapes, om uiteindelijk in de wereld van agenturen terecht te komen bij De Waal, Zey & Engels, ‘waar ook verkoop een uitdaging werd’. Uiteindelijk, in 2007, startte hij, samen met zijn vrouw Ingrid het bedrijf Your Wine Partner, dat met wijnproducenten werkt uit verschillende landen en regio’s. Over zijn culinaire combinaties schrijft Corné het volgende.  Dankzij mijn opvoeding thuis en mijn studie ben ik altijd al veel met smaak bezig geweest. Het nu ook kunnen delen van smaak-ervaringen met mijn eigen dochters is een groot goed. De herinneringen aan geuren en smaken van wereldwijde eet- en wijn culturen helpen ook enorm om een juiste keuze te maken voor mijn klanten. Gepassioneerde wijnmakers kunnen namelijk precies de wijnen creëren die in hun land en regio optimaal passen bij hun keuken. Met wijn kun je, net als met geuren en muziek, mooie herinneringen ophalen Bij verse oesters en mosselen denk ik meteen aan de dag dat ik ze in Galicië at, met een mooie Albariño.  Als ik geniet van entrecôte met frietjes, zoals je ze eet bij Restaurant l’ Entrecôte in de stad Bordeaux, wil ik er ook thuis een mooie Bordeaux bij drinken. Heerlijke (Oosterschelde) kreeft brengt me terug naar de westkust van Zuid-Afrika, waar ik de kreeft zelf hebt opgedoken – en weet dat de Chardonnay van toen er prachtig mee samengaat. In Spanje werd een heerlijke Ribero del Duero gecombineerd met lamsvlees, waar ik eigenlijk niet zo gek op bent Maar de manier van bereiding in combinatie met de prachtige wijn was toch uniek. Vanuit dit soort gedachten probeer ik wijn te verkopen. Breng de consument in een sfeer, adviseer een combinatie en de perfecte wijnpartner doet automatisch zijn werk. Op deze manier geef je consumenten hun eigen herinneringen mee, hetgeen hun eigen wijnervaring en -interesse vergroot – en dat is een mooi resultaat.

 

 

VINOSTALGIE (6)
Met de bouw van Château Mouton d’Armailhac werd tussen 1820 en 1830 begonnen, maar niet afgemaakt, wat op de ansicht duidelijk is te zien. Het Pauillac-domein, een 5e cru Classé, kwam anno 1935 in handen van baron Philippe de Rothschild, eigenaar van het aangrenzende Château Mouton-Rothschild. Die de naam van zijn acquisitie per 1956 eerst veranderde in Château Mouton Baron Philippe, in bijna twee decennia daarna  Château Mouton Baronne Philippe (als hommage aan zijn overleden vrouw). Veertien jaar later veranderde zijn dochter de naam nogmaals, nu in Château d’Armailhac.

 

De in 1983 overleden Nederlandse schilder Carel Willink is bekend geworden door zijn magisch realisme en een extravagante levensstijl met zijn vrouw Mathilde. Tussen 1950 en 1965 maakte hij schilderijen met allerlei dieren, zoals giraffen, neushoorns en zebra’s, die hij plaatste in beeldentuinen hetgeen voor vreemde effecten zorgde. In 2000 werd door de Caves St. Pierre te Châteauneuf-du-Pape voor een bekende supermarktketen een zestal verschillende Rhône-wijnen uitgebracht met deze bijzondere schilderijen op het etiket. Dit schrijft verzamelaar Bert Wentzel, bertwentzel@hetnet.nl,die dit etiket selecteerde uit zijn fenomenale collectie.

*

Disclaimer. Alle afgebeelde foto’s op deze website zijn afkomstig van de auteur zelf of werden rechtenvrij c.q. met toestemming verkregen van wijnproducenten, wijnorganisaties, wijnhandelaren, promotiebureaus, streek- en landenorganisaties, toeristenbureaus en andere betrokkenen.