KLEURRIJK
BESCHIKBAAR

Dit boek, mijn 121e en het eerste dat helemaal gewijd werd aan mijn geschilderde impressies, aan mijn 175 mooiste eigen werken – die ik stuk voor stuk van een persoonlijke toelichting voorzie – telt tweehonderd pagina’s, verscheen bij Davey Jones Publishing en kan nog voor €19,95 worden besteld bij o.m. Bol.com via deze link https://www.bol.com/nl/nl/s/?searchtext=De+175+mooiste+van+Hubrecht+Duijker 

*** 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


STAPPEN IN STOCKHOLM

Per boot of vanuit de lucht is te zien dat Stockholm van de Oostzee gescheiden wordt door een waterrijke archipel van kleine eilandjes, zo’n 24.000 om precies te zijn. Ze liggen in een straal van circa 150 kilometer rond Zwedens hoofdstad. Op de eilandjes werden veel zomer- en weekendhuizen gebouwd, de meeste met een steiger aan het water. Vandaar dat er bij mooi weer heel wat plezierjachten varen. Ook Stockholm zelf verrees op eilanden, veertien in totaal. Die door ruim vijftig bruggen plus ponten en watertaxi’s met elkaar worden verbonden. Terecht sprak filmactrice Ingrid Bergman over ‘een stad die drijft op water’. Het water is overigens heel zuiver. Vandaar dat je in Stockholm nooit gebotteld bronwater hoeft te kopen.
Ongeveer een derde van het stedelijk oppervlak bestaat uit water, een derde uit bebouwing en, wat in verhouding heel veel is, een derde uit groen. Dit laatste is mede te danken aan het  hoge milieubewustzijn van de anno 1252 gestichte, ruim negenhonderdduizend inwoners tellende stad. Die niet voor niets Europa’s eerste ‘Groene Hoofdstad van het Jaar’ werd. Alle stadsbussen rijden ook op biodiesel.
Bovendien is het een levenslustige stad, getuige alleen al de talrijke terrassen die tussen mei en oktober worden bezocht door massa’s converserende, etende  en drinkende mensen van alle leeftijden. Naar verluidt heeft Stockholm per vierkante meter zelfs meer terrassen dan Parijs. Zelf hebben we heerlijk geluncht op een pop-up (dus seizoens)terras geheten Utecompagniet (grote foto boven), gelegen op het min of meer driehoekige, druk bewandelde plein Stureplan. We genoten van een lekkere ceviche van garnalen, pittige mayo en groene groenten, getoaste foccacia met Italiaanse ham, een glas droge rosé – en dat heerlijk in de zomerzon. Het uitzicht was ook niet mis, op een enorme, paddenstoelachtige straatsculptuur, met daarachter een fraai, hoog oprijzend hoekpand, versierd met een torentje (rechts). In dezelfde wijk, een van Stockholms 27, bevinden behalve veel winkels, banken en kantoren ook diverse van de uitstekende restaurants die in deze welvarende stad floreren. Plus de Östermalms Saluhall, een in 1888 geopende, overdekte markt met fantastische voedselstallen en eetgelegenheden. Neem alleen al de verse vis, waaronder allerlei soorten zalm, die ligt uitgestald bij het familiebedrijf Lisa Elmqvist.
Lopend in zuidelijke richting passeer je op een geven moment de Hamngatan, een sjieke winkelstraat die rechts verderop de langste shoppingstraat van Stockholm kruist, de Drottninggatan. Wie gewoon doorloopt, komt in het park Kungsträdgärden waarbij de kleine, van buiten roodbruine Jacobs kerk staat (rechts) met schuin daarachter Kungliga Operan ofwel Koninklijke Opera, een statig gebouw (heeft een prachtig dinerrestaurant, Operakällaren) waarvan de geschiedenis teruggaat tot 1773. Het is mogelijk om er een rondleiding te volgen. Van mei tot en met augustus, rond het middaguur, hoor je in de Kungsträdgärden beschaafd hoefgekletter. Per paard beweegt zich dan over straat een groep puntig gehelmde militairen in blauwe uniformen naar het Koninklijk Paleis, in het Zweeds Kungliga Slottet geheten, om daar begeleid door kapelmuziek de wacht te wisselen. Het koninklijk complex, een van Europa’s grootste, ligt op hetzelfde eiland als de gamla stan (oude stad) en verrees in Italiaanse barokstijl. Het is makkelijk mogelijk om er een paar uur door te brengen, want behalve zalen en appartementen, een kloosterkerk en een rijk gedecoreerde kapel werden er vier musea ondergebracht. De oudste van de meer dan zeshonderd ruimten dateren uit circa 1690. Tot de mooiste behoort de Victoriasalon met zijn immense kroonluchters. En veel sfeer heeft de schrijfkamer van koning Oscar II. Bij het paleis staat de Storkyrkan, de in baksteen opgetrokken oudste kerk van Stockholm. Per traditie vinden daar kroningen en koninklijke huwelijken plaats. Bovendien is er kunst te zien, een groot schilderij over het laatste oordeel en een gotische sculptuur van St. Joris met de draak. Typerend voor de ontspannen Zweedse levensstijl is dat voor de staatskerk, opzij van het paleis op zonnige dagen, jeu de boules wordt gespeeld. In de compacte oude stad met zijn smalle, vaak hellende straten en kunst- en  antiekwinkels is het plezierig vertoeven, net als op het centrale, gezellige, historische plein Storgoret. Je vindt er zitbanken,  terrassen, een monumentale bron en de voormalige beurs of wel Börshuset. Deze fungeert tegenwoordig als onderkomen van de Zweedse Academie (die de Nobelprijs voor Literatuur toekent). Voorts heeft men in het 18e-eeuwse rococogebouw het Nobel Museum en de Nobel Bibliotheek ondergebracht.
Westelijk van de oude stad, op weer een ander eiland, bevindt zich het gebouw waar jaarlijks op 10 december het Nobelbanket plaatsvindt, nadat eerder in het plaatselijke concertgebouw vijf van de zes Nobelprijzen werden uitgereikt (voor de prijs van de Vrede is dat Oslo). Speciaal voor dit ceremoniële diner worden de tafels gedekt in de zogeheten blauwe hal van het Stadshuset, het markante stadhuis. De bouwstijl van het bakstenen gebouw, gelegen aan Zwedens op drie na grootste meer, is aan de buitenzijde nogal sober, doch heeft een warm interieur (zoals de raadszaal met zijn bruine hout en rode tinten). Tevens zijn er Venetiaanse elementen te ontdekken, zoals de gouden figuren op het dak, versierde balkons en standbeelden langs de waterkant. Op bepaalde tijden is het mogelijk de 106 meter hoge toren te beklimmen (een lift brengt je halverwege), zij het met nooit meer dan dertig personen tegelijk.
Museumgangers kunnen hun hart ophalen aan de oostzijde van de oude stad.  Daar liggen namelijk twee eilanden met  uiteenlopende expositieruimten. Op het kleinste en meest nabije Skeppsholmen kun je terecht voor 20e-eeuwse kunst, in het Moderna Museet voor Oost-Aziatische kunst en architectuur. Een kort ponttripje of flinke wandeling voert naar het grotere, groene Djurggärden. Waar gevestigd zijn het  Nordiska Museet  (Zweedse cultuurhistorie, waaronder gedekte stijltafels), een biologisch museum, een spiritualiënmuseum, een openluchtmuseum, een tabaksmuseum en het fameuze Vasa Museet. Dit is gewijd aan de 17e-eeuwse, verrassend goed geconserveerde oorlogsbodem Vasa die slechts anderhalve kilometer heeft gevaren voordat hij kapseisde en in een dikke modderlaag terecht kwam – vier eeuwen lang. Aspecten van de berging krijgen eveneens de nodige aandacht. Voorts, bij het pretpark Tivoli, werd in 2013 ABBA The Museum geopend dat niet alleen veel memento’s van deze popgroep toont (kostuums, muziekinstrumenten, gouden platen,  foto’s, muziekvideo’s en nog veel meer), maar ook het zelf dansen en optreden mogelijk maakt.
Er zit veel waarheid in de woorden van Marc A. de Jong, redacteur van de Stockholm Sweden Travel Guide die schreef: ‘Stockholm is niet zo groot en beroemd als Paris, London of New York. Desondanks wordt het beschouwd als een van de mooiste hoofdsteden ter wereld. Deze Zweedse stad verovert het hart van elke bezoeker.’

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

 

SCHILDERIJ VAN DE MAAND


SUMMERTIME
Voor deze zomermaand leek een schilderij getiteld Summertime het meest geschikt. Het is een impressie van de Amerikaanse staat Washington. Waar qua klimaat en landschap grote contrasten bestaan, variërend van heel vochtig aan de kust, tot zowel woestijnig als vruchtbaar in het binnenland. Tijdens een van mijn wijnreizen daar kwam ik een tijdloze, zomerse foto tegen in een oud boek, en die diende als inspiratie. Meer details vind je bij Landschappen op www.vinpressionist.com.

 

 

LES CONNAISSEURS

Opnieuw doet de Vlaamse wijnmaker Jean-Marie Guffens verslag van avonturen die hij beleefde als beginnende wijnboer in de Bourgogne. Waar hij, met de nodige perikelen, zijn eerste wijngaard had gekocht. Maar wijn verbouwen is een ding, wijn verkopen is wat anders… Ook dit verhaal verscheen veertig jaar geleden in de uitgave dorp in Bourgogne. De tekening is van Livien.

Volgende maand moeten wij weer naar België om onze wijn te verkopen, en dat doet mij ineens denken aan onze klanten en aan de wijnliefhebbers in het algemeen. Mijn eigen wijnkennis is lange tijd beperkt gebleven tot de onvermijdelijke Rosé d’Anjou van 39 frank die de even onvermijdelijke roze zalm en rosbief in groentekrans op menig kommuniefeestje heeft begeleid, en ik ben dan ook slecht geplaatst om zo maar op anderen af te geven. Maar ik kan toch niet nalaten U hier enkele waar gebeurde tafereeltjes weer te geven. Om onze klanten niet te verliezen, moet ik U verzekeren dat het hier om slechts om een klein deel van de wijndrinkers gaat.

HET ARCHIEF SPREEKT

‘Ach, zei de man die er blijkbaar alles van wist nadat ik hem gezegd had dat de witte wijnen uit het jaar 1976 wat zuurte missen, ‘ze missen vooral acidité’.

En toen ik hen overal had rondgeleid en alles over onze wijn had uitgelegd, vroeg de vrouw uiteindelijk: ’En wat voor kleurstof doet ge in uw rode wijn?’.

Toen hij met veel gebaren onze witte en onze rode wijn geproefd had, vroeg hij: ‘En maakt ge dan geen Champagne?’.

‘Ik zoek voor mijn klienteel een goede piquette’, zei de restauranthouder. (Piquette is de laatste perswijn waar men water bij doet en dan laat verzuren om hem toch wat smaak te geven. Dit drinksel werd vroeger aan boerenknechten uitgedeeld.)

Zij vond onze Mâcon-Pierreclos te duur want, zo beweerde zij: ‘Voor die prijs kunnen wij een Bourgogne Aligoté kopen.’ (De Bourgogne Aligoté is de laagst geklasseerde wijn van de streek. Het is een zure wijn die daarom meestal met crème de cassis wordt vermengd en dan een ‘kir’ heet. Alleen de naam van deze wijn is verleidelijk.)

Scène in een wijnmagazijn.
‘Ik zou twee flessen willen kopen voor het kommuniefeestje’, zei de man.
‘Rode of witte?’, vroeg de verkoper.
‘Ik weet het niet’, zei de man, ‘het is voor bij de kroketten.’

‘En doet ge ook acide sulfurique (zwavelzuur) in uw wijn?, vroeg de ekologist. Hij zal wel anhydride sulfureux bedoeld hebben.

En nadat we alle wijnkenners aangehoord hadden en de ene onze wijn te jong, de andere hem te oud, de ene hem te zuur, de andere hem te zoet, de ene hem te zwaar en de andere hem te licht had gevonden, wisten wij zeker dat wij een goede wijn gemaakt hadden.  

***

 

In deze nog schaars verkrijgbare autobiografie kun je o.a. lezen hoe was het om… op te groeien binnen een academisch gezin waar vrijwel nooit wijn werd gedronken …als bierdrinker bij toeval wijnschrijver te worden …te wonen op Bordeaux châteaus …zware wijnproeverijen te overleven …Kuifje in wijnland te worden genoemd …op tv te koken met echte en vermeende sterren …vinpressionist te worden.

Het boek telt 33 hoofdstukken en bevat bovendien veel historische foto’s. Behalve als paperback (€14,95) verscheen het als E-book (voor slechts €8,95) én als luisterboek (€12,95; heerlijk voor o.a. lange autoritten) dat werd ingesproken door niemand minder dan Rudolf Bijleveld, de stemacteur die voorheen directeur was van een grote wijnhandel. De gedrukte versie zou verkrijgbaar moeten zijn bij betere boekhandelaren, terwijl alle drie de edities worden aangeboden door in elk geval bol.com.

 

 

 

De grootvader van de beroemde Duitse componist Georg Friedrich Händel (1685-1759) verwierf in het begin van de 17e eeuw een wijngaard in Müllerdorf bij Halle, in het oosten van Duitsland. Anno 1649 verkocht zijn vader de akker tegen betaling in natura van wijn en een geldbedrag. Het was in 1999 dat Ilse en Hubertus Sommerfeld van de stad Halle toestemming kregen om het reeds lang braakliggende stuk grond te beplanten met gutedel druiven.
De wijn daarvan wordt ieder jaar voorzien van een kunstetiket.
Aldus de toelichting van de grote etiketten verzamelaar Bert Wentzel, jokebertwentzel@gmail.com.

 

 

 

 

 

 

Disclaimer. Alle afgebeelde foto’s op deze website in dit maandmagazine zijn afkomstig van de auteur zelf of werden rechtenvrij c.q. met toestemming verkregen van wijnproducenten, wijnorganisaties, wijnhandelaren, promotiebureaus, streek- en landenorganisaties, toeristenbureaus en andere betrokkenen.