Culinaire combinatie . Deze maand is het een hele bekende in horecaland die zijn favoriete wijn-spijscombinatie onthult, namelijk Henk Bart, eigenaar-directeur van Wijnimport J. Bart. Een onderneming die talrijke Bart (Small) restaurants van wijnen voorziet, ruim 750 verschillende soorten, afkomstig van zo’n 220 producenten. Exact vijftig jaar geleden werd het bedrijf gesticht door Joop Bart, de vader van Henk (samen op de foto, onder). Het hoofdkwartier bevindt zich op een bijzondere locatie, Fort Benoorden  Purmerend, een Unesco Werelderfgoed. Zijn scholing ontving Henk deels in de praktijk, deels op de wijnbouwschool van Geisenheim, Duitsland. Ondanks zijn zeer drukke bestaan heeft hij tijd voor uiteenlopende hobby’s: toneel, motorrijden, skiën en, hoe kan het anders, lekker eten en wijn. Een paar memorabele culinaire combinaties beschrijft Henk zelf als volgt. Na een wijninkoopreis naar Rioja besloten wij, mede op advies van bodegas Itsasmendi  (Txakoli) en Bodegas Muga (Rioja), om wat langer te blijven en gastronomische ervaringen op te doen in Baskenland. Dit is ons zeer goed bevallen, waarbij de onderstaande restaurantervaringen het meest opvielen. Bij restaurant Arzak kregen wij, na een telefoontje van de Muga familie, toch een plekje voor de lunch. Chef Juan Mari Arzak (foto) wilde ons graag een keur van zijn gerechten laten proeven en stelde voor om elke gang van het lunchmenu te halveren en gerechten van zijn keuze toe te voegen. Wij staan altijd open voor suggesties, en ook van deze kregen wij geen spijt. De ingrediënten waren supervers en smaakvol klaargemaakt, waarbij hun primaire smaak in stand bleef. Het was echt genieten. Het gaat te ver om alle creaties op te noemen, maar zeebaars – licht gemarineerd Bart5 (Small)met gin – en geserveerd met een paar structuren van aardappel was geweldig van smaak en op zeer verrassende manier gepresenteerd, namelijk op een iPad waarbij tijdens het eten de zee te horen en te zien was. De combinatie met de Rías Baixas Don Alvaro van Bodegas Agro de Bazan ging perfect. Bij de voortreffelijke  gegrilde ribeye met gekarameliseerde groenten en couscous genoten we van een rode klassewijn, de Rioja Prado Enea 2004 van Bodegas Muga. Overigens is in dit driesterrenrestaurant de geweldige, wereldomvattende wijncollectie zeer netjes geprijsd. De tweede topbeleving in Baskenland was de lunch bij restaurant Kaia Kaipe te Getaria. In het kleine havenstadje is deze zaak bekend om zowel zijn visgerechten als zijn wijnkaart. Wat we op ons bord kregen was echt super, supervers en op een no-nonsense manier klaargemaakt. Zo zal de op de buitengrill bereide tarbot niet snel vergeten worden, mede dankzij de zeer vriendelijk geprijsde topwijnen van de kaart. Zo genoten we van de Chablis Grand Cru Les Clos 2009, Domaine Raveneau voor €65. De wijn was nog iets gesloten, maar in een karaf won hij snel terrein en combineerde ook heerlijk met grote langoustines. De eigenaar heeft een kelder met 35.000 flessen en totaal bijna duizend referenties uit de hele wereld. Waar vind je nog een Pouilly-Fumé ‘Pur Sang’ van Didier Dageneau voor €89 of een Rioja Prado Enea 1991 van Muga voor €33,50 of Champagne Louis Roederer Brut voor €45? Ik begrijp waarom veel (inter)nationale wijnschrijvers hier graag willen eten, drinken en genieten.

. ‘Onze Rieslings vormen een statement. Ze zeggen wat – en houden zich staande naast de beste witte wijnen ter wereld.’ Aan het woord is Markus Kuntz van het naar zijn vrouw Sybille genoemde wijndomein in het Duitse gebied Mosel. Op het Weingut Sybille Kuntz maken ze opmerkelijke wijnen, uitsluitend Rieslings, die zich nauwelijks met andere Mosels laten vergelijken.

Profiel breed kleinSybilles vader was wijnboer, kuiper en bottelaar in Lieser, langs de Moezel. Na eerst een zakenstudie (‘ik wilde het werk in de wijngaard ontvluchten’) opende ze een wijnwinkel in Wuppertal, dit om haar studie te bekostigen. Daardoor leerde ze tal van andere witte wijnen kennen dan de traditionele Moezels, droge vooral. Als gevolg daarvan overreedde ze haar vader om ook Moezels zonder restsuiker te gaan maken. ‘Droog, droog, droog, luidde het devies. Maar die wijnen waren vaak agressief zuur; ze vielen je zintuigen aan.’Syb4 (Small) Dat was in de jaren ’80.  Anno 1990 kreeg Sybille totale controle over het wijn maken, en ontdekte dat het wel degelijk mogelijk was om droge Moezels te creëren die aangenaam smaakten. Samen met Markus, die in 1995 haar levensgezel werd, ontwikkelde ze een bijzondere werkwijze. In een hoog boven Lieser en de glinsterende Moezel gelegen wijngaard leggen beiden het concept uit. Wat direct opvalt is het uitbundige groen tussen de stokken. ‘Wij zijn onkruidgroeiers, geen Syb8 (Small)gifgebruikers’, stelt wijnvrouw Sybille vastberaden. Het onkruid concurreert met de druivenstokken, en dwingt deze hun wortels diep te laten groeien. Bovendien doet het de grond, die sterk leisteenhoudend is, zijn vitaliteit behouden. Maar gezonde wijngaarden zijn niet het enige facet. Op de ruim 60 percelen van het nu 12,5 hectare tellende domein (gegroeid van 0,4 hectare in het begin) worden de beste wijnen van uitsluitend oude stokken gemaakt. De leeftijd varieert van 40 tot meer dan 75 jaar. Voorts vindt de pluk altijd zeer laat plaats, want er wordt alleen gewSyb1 (Small)erkt met optimaal rijpe druiven die bovendien een natuurlijk suikergehalte hebben voor minstens 11,5 tot 12,5 procent alcohol. Een late pluk in dit noordelijke gebied betekent een grote kans op najaarsregens – en dus rotting. Toch gebruiken Sybille en Markus geen anti-fungusmiddelen. Wel worden eventueel aangetaste trossen voor de oogst verwijderd. In een vochtig najaar gaan plukkers diverse malen de akker door om de tien tot vijftien trossen van elke stok te controleren. ‘Alleen op deze manier’, zo stelt Markus, ‘krijgen we druiven waarvan wijnen kunnen worden vervaardigd die al vanaf hun eerste slok boeien’. Enthousiast vertelt Markus – die zelf inmiddels een eigen wijngoed heeft in Baden en daar rode wijnen maakt – over een slimme machine die werd aangeschaft. Met dit tractorachtige, uit Zuid-Tirol afkomstige apparaat (foto boven) kunnen zeSyb9 (Small)lfs de allersteilste hellingen worden bewerkt, zowel wat betreft het maaien als het snoeien. We gaan proeven. De Mosel Riesling Qualitätswein trocken 2011 geurt naar bloemetjes en wit fruit, smaakt opwekkend maar niet te licht en heeft behalve een enigszins wit- fruitaroma ook frisse, bijna tintelende zuren en een vleugje mineraligheid. Prijs €14,65. Ook de Mosel Riesling Kabinett trocken 2011 vloeit in het glas. Deze Mosel heeft een iets vollere, fractioneel zachtere smaak met wel mineraligheid (‘dankzij de leisteen’)  en zowel wit plus groen fruit. Fles €20,45. Duitse toprestaurateurs werken er graag mee; ze beschouwen deze Moezel als een echte maaltijdwijn. De importeur is www.okhuysen.nl, zie ook de banner.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Reisreportage nieuw CA1A (Small)
EEN CARAÏBISCHE TIENDAAGSE

. De dag is daar dat we ons inschepen op de Noordam (www.hollandamerica.com) voor een tiendaagse toeCA_12A (Small)r over de Caraïbische Zee, langs routes en nesten van zeerovers, en naar eilanden die vroeger vooral leefden van de slavenhandel en suikerriet. De verste bestemming vormen de Antillen. In totaal zal ons drijvende resorthotel, dat vertrekt vanuit Fort Lauderdale, ruim 4600 kilometer varen. Het wordt bevolkt door 1860 passagiers en 815 bemanningsleden. Kapitein Robert Jan Kan is een Nederlander, CA3B (Small)evenals Herman Lantman (foto) die als manager culinary operations verantwoordelijk is voor de12 à14.000 maaltijden die dagelijks aan boord worden bereid. Een andere landgenoot, de voormalige chef-kok Erik Ubbink, superviseert het hoog gelegen Lido (buffet)restaurant, waar zowel tijdens het ontbijt, de lunch en het diner CA5 (Small)de kwaliteit van het eten gemiddeld meer dan goed is. De eerste paar dagen en de drie ‘op zee’ worden luierend doorgebracht. Met veel lezen (de boordbibliotheek omvat zo’n 5000 boeken en heeft een leestafel vol tijdschriften), een beetje puzzelen, zonnen met een groot glas ijsthee bij de hand, af en toe internetten, een kaartje leggen, genieten van een avondshow, wandelingen op het promenadedek,CA2 (Small) een geleende dvd bekijken, een paar keer groepstrivia spelen en het nuttigen van maaltijden, met uiteraard een glas bijpassende wijn. Het is een manier van leven die snel went. Héél snel.

Op dag drie gaan we voor het eerst aan wal. De Noordam ligt aan de pier voor een park met winkels en zonnestranden op het eiland Grand Turk (openingsfoto boven). Het gehele complex werd speciaal voor cruiseschepen gecreëerd. Bij dit eiland, het belangrijkste van Turk & Caicos, landde John Glenn na diens reis naar de maan. CA8 (Small)Toen de astronaut Grand Turk en omliggende eilanden naderde, riep hij uit: This must be paradise!’ Een replica van zijn ruimtecapsule staat in het park en vormt een permanente herinnering aan de splashdown at Grand Turk. Met een taxi, busje of via een excursie kun je op het vrij vlakke eiland de geenszins spectaculaire hoofdstad bezoeken of de wel spectaculaire natuur, waarvan vooral snorkelers volop plegen te genieten. In de 18e eeuw dienden de eilanden van Turk & Caicos schuilplaatsen voor piraten, die er ook schatten begroeven. Een van die zeerovers was Calico Jack, ontwerper van de beruchte zwarte vlag met de doodskop en de gekruiste zwaarden, bekend als de Jolly Roger.
’s  Avonds, in de grote, twee verdiepingen tellende Vista dining room, staat een van de lekkerste gerechten op het menu, gegrilde heilbot voorzien van citroenschuim en met prei gewikkeld in bacon. De Nobilo Sauvignon Blanc 2013 uit Nieuw-Zeeland is er beste maatjes mee; we hebben de fles besteld in een van de C_14 (Small)wine packages, ten koste van $89 voor drie flessen plus de voor alle dranken geldende service charge van 15 procent – die de vaak toch al stevige wijnprijzen nog hoger brengt. Omdat het geen vaste opslag betreft, maar een percentage, krijgt de passagier straf voor het bestellen van betere, duurdere wijnen. Een wijn van $30 wordt $4,50 duurder, een wijn van $50 zomaar $7,50. Terwijl voor het personeel de handelingen volstrekt gelijk zijn. Gastvriendelijk is anders… Hetzelfde geldt voor de eigenlijke wijnkaart die onoverzichtelijk en onevenwichtig is. Met bijvoorbeeld veertien, jawel, CA_18 (Small)chardonnaywijnen en acht Sauvignon Blancs, maar geen Grüner Veltliner, noch Pinot Blanc, Viognier, Rueda, Rías Baixas en andere beste maaltijdbegeleiders. En waarom worden er geen oogstjaren vermeld? Gelukkig doet een om 10 uur startende show van de leuke, ook visueel werkende komiek Jim McDonald ons deze kleine ergernissen tijdelijk vergeten. In de grote eetzaal wisselt kwaliteit van het eten per dag en per (keuze)menu. Het is hit or miss, met alCA_9A (Small)le varianten daar tussenin. Vanuit het hoofdkantoor in Seattle heeft master chef  Rudi Sodamin naast veel goede gerechten een aantal vreemde schotels bedacht, althans voor Europeanen. Waaronder series met te veel zoet of curieus gekruid (gegrilde zalm en kreeft met knoflookachtige sauzen, zeetong die veel te spicy  is). Alleen de soepen en desserts, we komen er een met kersen tegen van Jonnie Boer, zijn vrijwel altijd een succes. Bovendien compenseert de buitengewoon vriendelijke, attente service veel. Is de steak te doorbakken? De aardige, Indonesische gérant Erwin bestelt meteen een medium rare. Is de portionering van het voorgerecht te bescheiden? Dan neemt u er toch nóg een? En zo verder.

CA_11 (Small)Daags erop arriveert het schip – zeg nóóit ‘boot’ – in de baai van Samanà, capitool van de Dominicaanse Republiek. Met tendens worden de passagiers reliëfrijke, dicht en weelderig beboste eiland getrans-CA7A (Small)porteerd. Alwaar enkele vrouwen in klederdracht (foto helemaal onderaan deze reportage) iedereen welkom heten. Bij de aankomstpier staat niet alleen een lange rij taxi’s en busjes te wachten – waarvan de chauffeurs rondritten aanbieden, we zien vooral foto’s van watervallen – maar ook, zoals een van de bestuurders roept, een collectie van ‘onze limousines’, een op straat gestalde verzameling bromfieCA9 (Small)tstaxi’s. We nemen er een terug uit het door groen geboomte en helderblauw zeewater omgeven Samanà. Waarvan het centrum bestaat uit rommelige gebouwen, een grote witte kerk en stalletjes waar schilderijen en andere kunstnijverheid met verve worden aangeprezen. Ook op dit eiland is het de natuur die de  show steelt. Met regenwouden, watervallen, grotten, tabaksplantages, stranden en – tussen januari en maart – grote aantallen bultruggen die in het warme water hun jongen koCA_22men baren. Als een kleurrijk kralensnoer liggen ze naast elkaar, de winkels langs beide zijden van de Kaya Grandi ofwel hoofdstraat van Kralendijk op ons volgende eiland, Bonaire. Behalve souvenirs, badkleding, juwelen en designermode worden Cubaanse sigaren en rum aangeboden. Een paar eetcafés en een ijssalon onderbreken het snoer, en op het nabije Plaza Wilhelmina staan de onvermijdelijke stalletjes waar kleurige huisvlijt wordt geëtaleerd, samen met lokale dranken, badzout en tafelzout. We zien meer dan levensgrote muurschilderingen bij de grootste sCA_26 (Small)upermarkt van het centrum (waar verrassend goede wijnen tegen lage prijzen worden verkocht). Richting het schip staat Fort Oranje, een eigenlijk verbazend kleine versterking met dikke, lage muren, een smal, hoekig torentje en enkele oude kanonnen. Op een kadeterras er vlakbij wordt iguCA_23A (Small)anasoep aangeboden; we zijn daar maar niet op ingegaan. In ongeveer een uurtje heb je dit deel van Bonaire helemaal gezien. Het eiland, waar zowel de Nederlanders als de Spanjaarden de slavenhandel intensief beoefenden, is tegenwoordig vooral geliefd om zijn heldere zeewater. Waarop en waarin allerlei sporten worden beoefend, met naCA_25 (Small)me scubaduiken, snorkelen, windsurfen en zeevissen. Voor duiken geldt  Bonaire zelfs als een toplocatie. Kayaken wordt eveneens gedaan, door de mangrovebossen van Lac Bay. En bij de zuidelijke zoutvlakten bestaat een beschermd park waar veel flamingo’s verblijven. Afbeeldingen van deze vogels zijn zelfs op straattegels in CA_28 (Small)Kralendijk aangebracht. Naar de natuur kun je op veel plekken in de stad excursies boeken, de meeste van één à twee uur, voor relatief weinig geld ($15 à $20 is gebruikelijk).

CA_38 (Small)
Met 444 vierkante kilometer en 140 à 150.000 inwoners is Curaçao qua oppervlak en inwonertal het grootste eiland van de Nederlandse Antillen. De bevolking bestaat uit veertig nationaliteiten, waaronder een aanzienlijk contingent Nederlanders. Een van de twee officiële talen is ook Nederlands, naast Papiamento, maar vrijwel overal wordt tevens Engels gesproken en vaak Spaans. In visueel en tegelijk maatschappelijk opzicht zijn de contrasten groot. Langs een en dezelfde kustweg zie je aan de zeezijde luxueuze villa’s en hotels, terwijl de overkant werd bebouwd met armoedige, kleine huisjes voor minder bedeelde famlies. En vanuit het op een heuveltop gesitueerde Fort Nassau kiCA_32 (Small)jk je neer op een enorme olieraffinaderij die schril contrasteert met het stille, verrassend groene natuurschoon van parken en immense landerijen in het oosten. Feesten zit de bevolking in het bloed en vrolijkheid straalt af van dikwijls fel gekleurde panden, zoals die van Willemstad, dat zijn centrum zag uitgeroepen tot werelderfgoed. Vanaf de Noordam kunnen we dit wandelend bereiken over een drijvende scharnierbrug. Groot is het stadshart niet. Het wordt voornamelijk gevormd door winkelstraten, met hier en daar pleinen waarop, net als langs de kade, uitnodigende terrassen werden aangelegd. Op een van de grotere pleinen  CA_31 (Small)plaatste men een stoer standbeeld van koningin Wilhelmina; sowieso is men op Curaçao zeer koningsgezind. Middenin Willemstad kan een prachtige synagoge worden bezocht, de oudste van dit werelddeel. Meer over de lokale en regionale Joodse geschiedenis valt te beleven inCA_35 (Small) het in een bijna vertrouwelijk museum, het op ene heuvel liggende Landhuis Rooi Catootje (foto’s rechts en onder). Dit behoort aan een welgestelde Joodse familie van bankiers, Maduro, die de stijlvol ingerichte woning gratis heeft opengesteld voor publiek. In de woonkamer zie je o.m. een hoge herenkledingkast met een zijdeur, speciaal voor hoeden. Naast een landhuis bekostigde de familie een modern pand voor de grote eigen bibliotheek vanCA_34 (Small) knipsels en 10.000 boeken gewijd aan de de Joodse cultuur in het Caraïbisch gebied. Dichtbij de drijfbrug van Willemstad verrezen, rond een binnenplaats, de okergele regeringsgebouwen. Je vindt er bovendien een kerk die tegenwoordig fungeert als historisch museum.
Lunchen doen we op een plek waar vrijwel geen toeristen komen, de lokalen juist wel: het in november 2012 geopende Kome (Johan van Walbeekplein 6) van chef-kok David McHugh enCA_33A (Small) diens vrouw Susan, de patissier.  We genieten er van o.a. een copieuze roasted beet & Roquefort salad en van Susan’s chicken salade sandwich die tegelijk een BLT is en vergezeld gaat van frites met Parmezaanse kaas. De eigenaren hebben bovendien een uitstekende, gelukkig niet te grote wijnkaart samengesteld – het zou een voorbeeld kunnen  zijn voor de van de Holland America Line – met veel kwaliteit, veel variatie, goede omschrijvingen, vermeldingen van oogstjaren en redelijke prijzen.CA_37 (Small) Als lunchwijn kiezen we de Lois Grüner Veltliner 2012 uit Oostenrijk, super in zijn soort. En geleverd door zowaar een vestiging van De Gouden Ton. Een maand of dertig geleden werd deze, in een rustig winkelcentrum, Promenade, gelegen zaak begonnen door Evert Groot (was maître-gastheer bij Vermeer en La Rive in Amsterdam) en diens levensgezellin Maribel Thomas. Inmiddels leveren ze circa 350 kwaliteitswijnen aan zowel particulieren als restaurants. De flessen komen per schip uit Nederland, na twaalf dagen varen. Het is Evert die ons ze zaak Kome tiCa_40 (Small)pte en die ons ook de vredige oostkant van Curaçao toont. Waar, aan de voet van de Tafelberg (ter plekke bekend om zijn beigekleurige marmer) het imposante Santa Barbara Beach & Golf Resort werd aangelegd, compleet met een park, een golfbaan, een eigen strand, een spa, twee grote buitenbaden, drie restaurants plus een sushibar en 350 kamers die alle uitzicht bieden op zee (luchtfoto). Terug op de de Noordam wordt de dag Curaçao smakelijk afgesloCA_60 (Small)ten met een Caraïbische barbecue op het achterdek, bij een ondergaande zon en 26 graden Celsius – prettig nagenieten.
De naam van Oranjestad op Aruba zou veranderd mogen worden in Glimmerstad. Want vrijwel de hele hoofdstraat, de L.G. Smith Boulevard, bestCA_65A (Small)aat uit winkels die sieraden en horloges verkopen. De enige niet-glimmerplek wordt gevormd door een rij souvenirkramen en een stalletje waar je verse vruchtendrank kunt drinken. Heeft dit misschien te maken met de goudmijnen die op dit eiland werden geëxploiteerd? En waarnaar de de gele strepen op de eigen vlag verwijzen? Net als op de meeste eilanden van onze cruise is het de natuur die Aruba aantrekkelijk maakt. In de eerste plaats het uitgestrekte Arikok National Wildlife Park met zijn woeste, bijna onaardse landschap van grillige basaltrotsformaties, zijn cactussen en de door wind gebogen dividivibomen (fot onder). Het zonnige eiland trekt ook veel toeristen vanwege zijn blanke stranden en azuurblauwe water, waarlangs meer dan 25 resorts werden geCa_50A (Small)bouwd. Een daarvan heeft het silhouet van een gigantisch zandkasteel, het 450 kamers tellende Riu Palace, langs Palm Beach. Op de Noordam wordt de avond aangenaam gevuld met eerst het Le Cirque diner in specialiteitenrestaurant The Pinnacle Grill (zie ‘Aanbevolen restaurants’ bij 2/14), gevolgd door een van de leukste shows, een Tribute to The Beatles. Knap uitgevoerd door een zeer muzikale viermansgroep die enthousiast allerlei bekende nummers brengt en de zaal op zijn kop zet. Eerdere shows waarvan we genoten werden gebracht door de virtuoze, tegelijk humoristische pianist Count Dimas uit Roemenië en de briljante buikspreker Dan Horn. Met twee zonnige dagen op zee wordt de Southern Caribean Seafarer afgesloten – heel ontspannend, eigenlijk net als de gehele cruise.CA1 (Small)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

. De Oostenrijker Laurenz  M. Moser, telg uit een bekend wijnbouwersgeslacht, stichtte tien jaar terug zijn eigen wijnbedrijf, TxB International Fine Wines. Sindsdien is hij niet \alleen actief in eigen land – en een fervente promotor van Grüner Veltliner – maar ook elders. Zoals in het verre Australië en in China, waar een wijn gemaakt wordt met de naam Château Moser XV. En in Argentinië (Mendoza), Frankrijk (Bordeaux), Italië (Toscane), Spanje (Utiel-Requena) en de Verenigde Staten (Napa Valley).

Profiel breed kleinZijn misschien wel verrassendste avontuur vond plaats in Turkije – niet in het Europese, westelijke deel waar al diverse wijnbedrijven zijn gevestigd, maar centraal in het Aziatische. Binnen de streek Kapadokya, gelegen in Anatolië. Waarom juist die regio? Laurenz: ‘We kozen Kapadokya vanwege zijn vruchtbare vulkanische grond en zijn ligging op 1000 à 1100 meter hoogte, wat een goed klimaat geeft voor druiventeelt, omdat de nachten koel zijn en zuren in de druiven houden. Voorts hebben we daar een uitstekende partner gevonden, het bedrijf Kocabag, en zijn er voldoende human resources.’  Voor zijn wijnen betrekt LaTurk2 (Small)urenz (1956) de druiven van 100 hectare die beplant zijn met de autochtone blauwe rassen öküzgözü  (vertaald ´ossenoog‘) en bogazkere (´keelbrander‘). De door vulkanen  – waaronder de 3916 meter hoge Erclyes – omgeven streek Kapadokya is beroemd om zijn natuurlijke ´sprookjesschoorstenen‘ van tufsteen die een vulkanische origine hebben en miljoenen jaren geleden werden gevormd. Veel toeristen bekijken ze van boven, vanuit luchtballonnen: vandaar de ballonnen op het Moser wijnetiket. Tijdens de Romeinse tijd hebben christenen zich in het gebied verborgen en bouwden er ondergronds, in de zachte tufsteen, complete steden met kerken. Wijnbouw wordt in zuidelijk Anatolië als sinds mensenheugenis beoefend, waarschijnlijk sinds 9000 voor Chr. Zij het dat deze pas in de tweede helft van de vorige eeuw geleidelijk weer tot bloei kwam. En dat nu dus internationale belangstelling krijgt dankzij het initiatief van Laurenz Moser. Dit voorjaar gat hij er overigens grüner veltliner planten, aanvankelijk 3 hectare, uiteindelijk 20. Nieuwsgierig proeven we de eerste wijn, de rode Kaya Kapadokia 2012, een blend van beide eerder genoemde blauwe rassen. De Oostenrijker zelf beschrijft hem als ´het midden houdend tussen een fluwelige Bourgogne en een stevige Rhône, met ook nog een exotisch aroma‘. Soepel smaakt hij inderdaad, stevig eveneens doch niet te zwaar noch vermoeiend. Het exotische, bijna bazarachtige aroma is eveneens aanwezig, samen met zowel rijp rood als zwart fruit. ‘t Is een wijn met een hoge doordrinker factor. Of anders gezegd: echt lekker. Deze Turkse trouvaille heeft een richtprijs van €13 en wordt gedistribueerd door importeur Goessens, info@goessens.com.

 

NOS (Small) VINOSTALGIE (23)
Terwijl de Duitse regio Rheingau vooral befaamd is om zijn riante Rieslings,wordt er ook rode wijn gemaakt, van de spätburgunder ofwel pinot noir. Lang geleden – toen er nog stoomschepen over de Rijn voeren – heeft het tussen wijnhellingen gevatte dorp Assmannshausen daarvan zelfs een specialiteit gemaakt. Er wonen nog geen duizend mensen.

 

. Geen witte druif is zo verspreid als CHARDONNAY. Waarmee wereldwijd bijna 200.000 hectare werden beplant. De zegetocht is begonnen vanuit de BourgogChar8 (Small)ne, de vermoedelijke geboorteplek van chardonnay. Want daar ligt, in het zuidelijke deel, een dorp geheten Chardonnay (kasteelansicht) dat al meer dan duizend jaar bestaat.

DRUIF-4 (Small)Wat Chardonnay als wijn zo gewild maakt, is zijn charme. Harde zuren of stugge tannines zijn niet aanwezig, sappigheid en soepele rondingen juist wel. Plus een verleidelijke Char6 (Small)fruitigheid. Bovendien is de wijn behoorlijk gevuld en stevig, wat het mogelijk maakt om hem op vat te laten gisten én rijpen voor nog wat extra dimensie in geur en smaak. En als de aanschaf van fusten te duur zou zijn, dan kunnen als alternatieven eiken staven of spaanders worden gebruikt. Er bestaan tevens mousserende wijnen van alleen chardonnay, zoals Champagne Blanc de Blancs, bepaalde Cava’s en Nieuwe-Wereld bubbelwijnen.

Soorten Chardonnay
Een ster geeft aan waar de gemiddelde kwaliteit goed tot zeer goed kan zijn: Argentinië*, Australië*, België*, Bulgarije, Canada*, Chili*, China, Duitsland (met als uitschiChar4 (Small)eters barriquewijnen uit Baden en Pfalz), Frankrijk (de beste komen uit de Ardèche, Bourgogne, Champagne en de Languedoc – Limoux en veel Pays d’Ocs etc. – maar je vindt ze ook in het Loire-dal, Bugey, Haut-Poitou, Jura en Provence, alsmede op Corsica)*, Griekenland, Hongarije, Israël*, Italië, Mexico, Moldova, Nieuw-Zeeland*, Oostenrijk (waar de wijn soms Morillon heet)*, Portugal, Roemenië (waar men er ook zoete wijnen van maakt), Spanje*, Uruguay*, Verenigde Staten (naast Californië onder andere Oregon en Washington)*, Zuid-Afrika*.

Chardonnay als mengwijn
Chardonnay wordt ook vaak vermengd met andere witte rassen, waaronder colombar(d), sauvignon blanc en sémillon. De resultaten kunnen buitengewoon plezierig zijn.

Chardonnay smaakt lekker bij
SCHAAL – EN SCHELPDIEREN – coquilles, gamba’s, krab, kreeft, langoustines, oesters (bij fris type Chardonnay), scampi’s
VISwaaronder forel, griet, heilbot, kabeljauw, kaviaar (denk aan Chablis of Champagne), rogvleugel, schol, snoek, snoekbaars, tarbot, tong, tonijn, zalm, zeeduivel, zeewolf, zwaardvis
Char1 (Small)GEVOGELTEeend (tamme, ook met sinaasappelsaus), fazant, kalkoen, parelhoen, piepkuiken
VLEEStalrijke gerechten met zowel kalfsvlees als varkensvlees; ook tam konijn
PASTA in het bijzonder pasta met roomsaus, pizza met vis, ravioli, tortellini
KAASbij voorkeur gatenkazen en romige en, waaronder Brie, Brillat-Savarin, Camembert, Caprice des Dieux, Chaource, Emmentaler, Epoisses, Mascarpone, Reblochon en roomkaas uit Nederland.

Etiiket maart 2014 (Small)Hartje Australië, in de outback waar het ‘s zomers heel heet is, ligt het stadje Alice Springs  (26.000 inwoners). Hierbij bevindt zich een wijngaard, genaamd Hornsby Estate. Men maakt er wijnen van shiraz, cabernet sauvignon, semillon en riesling. De beroemde Ayers Rock ligt hier ‘slechts’ 440 kilometer vandaan. Aldus de toelichting van Bert Wentzel, bertwentzel@hetnet.nl, op dit zeldzame etiket uit diens grote collectie.

[socialring]

Disclaimer. Alle afgebeelde foto’s op deze website zijn afkomstig van de auteur zelf of werden rechtenvrij c.q. met toestemming verkregen van wijnproducenten, wijnorganisaties, wijnhandelaren, promotiebureaus, streek- en landenorganisaties, toeristenbureaus en andere betrokkenen.